نادر ثانی
7 اسفند 1402 برابر با 26 فوریه 2024
به نقل از: پیام فدایی، ارگان چریکهای فدایی خلق ایران شماره 295، اسفند 1402
پس از قبول دعوت جمال عدالناصر توسط رهبری کوبای انقلابی به ریاست فیدل کاسترو، ارنستو چه گوارا که در راس یک هیئت کوبایی در یک تور سه ماهه برای دیدار از 14 کشور به خارج از کوبا اعزام شده بود در یک سفر یک روزه به غزه که در آن زمان تحت حاکمیت مصر بود، وارد این منطقه شد. مدت کمی از انقلاب کوبا و بیرون راندن باتیستا، مهره امپریالیسم آمریکا، گذشته بود و رفیق چه و گروه همراه او ماموریت داشتند که به کشورهای گوناگون سفر کرده و پیام تودههای کوبا را به آنها برسانند و بدینگونه بود که چه گوارا و همراهان او در 18 ژوئن 1959 پس از طی مسافت 450 کیلومتر از قاهره، با لباسهای نظامی تیره خود در غزه فرود آمدند.
در آنجا فرماندار مصری غزه، سپهبد احمد سلیم، مقامات فلسطینی، روسای شهرداریها و بسیاری از مردم عادی غزه از چه گوارا و دیگر اعضای هیئت کوبایی به سان قهرمانانی که بودند، استقبال کردند.
ارنستو چه گوارا و دیگر اعضای هیئت کوبایی در سفر کوتاه خود از چند اردوگاه آوارگان فلسطینی از جمله اردوگاه البریج بازدید کرد و در آنجا با شعارهایی از انقلاب کوبا مورد استقبال قرار گرفتند.
یکی از اهداف چه گوارا از این دیدار، حمایت از جنبشهای آزادیبخش و انقلابی ملی عرب و فلسطین علیه امپریالیسم و استعمار غرب بود و درست از اینرو بود که کوبا یکی از نخستین کشورهایی بود که از تأسیس سازمان آزادیبخش فلسطین استقبال کرده، آنرا به رسمیت شناخته و در سال 1965 با آن تماس رسمی برقرار کرد.
ذوالفقار سویرجو، یکی از مقامات وابسته به جبهه مردمی برای آزادی فلسطین، اظهار داشته که پدرش در آن دیدار تاریخی که با هدف به اشتراک گذاشتن عقاید انقلابی چه گوارا با مبارزان غزه انجام شد، حضور داشته است. آنها میخواستند یک طرح استراتژیک برای مبارزه مردمی برای مبارزه با نیروهای اسرائیلی با استفاده از تاکتیکهای جنگ چریکی تنظیم کنند.
از همین دسته
قطارهای بدون درب! (2)
قطارهای بدون درب!
از صمیم قلب در وصف رفیق بهروز دهقانی (نامهای از صمد بهرنگی*)