رژیم دار و شکنجه جمهوری اسلامی اخیراً موج بزرگی از اعدام را در جامعه به طغیان برآمده، به راه انداخته است. در دو هفته اخیر بیش از ۶۰ زندانی اعدام شده‌اند که گفته شده‌است اکثر آنها به جرم قاچاق مواد مخدر و قتل در زندان بوده‌اند. این رژیم تبهکار و دیکتاتور در شرایطی که هنوز هم نتوانسته است جنبش انقلابی تودهها برای تغییر وضع ظالمانه موجود را به طور کامل سرکوب کند، خود را ناچار به توسل به چنین اعدام‌هایی دیده‌است تا شاید با ایجاد فضای رعب و حشت شدید در جامعه بتواند از خیزش‌های انقلابی بعدی جلوگیری کند. حضور بیش از ۱۵ زندانی بلوچ در میان اعدام‌شدگان اخیر، در شرایطی که جمعه‌های مبارزاتی ستمدیدگان بلوچ هنوز هم در زاهدان ادامه دارد، خود به تنهایی خوف و هراس دست‌اندرکاران جمهوری اسلامی از خیزش‌های مردمی و تلاش مذبوحانه آنها برای خاموش کردن فریادهای حق‌طلبانه مردم شدیداً تحت ستم ایران را بیان می‌کند.
جمهوری اسلامی، اکنون با دست زدن به اعدام زندانیان عادی و تمرکز روی آنها می‌کوشد هم در سطح جامعه رعب بیافریند و هم فضا را برای اعدام زندانیان سیاسی آماده کند. به همین دلیل هم می‌بینیم که در لیست اعدام‌شدگان دو هفته اخیر چند زندانی سیاسی نیز وجود دارند که رژیم خیال دارد به این وسیله حضور آنها را در میان انبوه زندانیان عادی کمرنگ سازد. چنانچه روز شنبه ۱۶ اردیبهشت ماه، قوه قضائیه رژیم اعلام کرد حکم اعدام حبیب فرج‌الله چعب، ملقب به «حبیب اسیود» به اجرا درآمده است. حبیب اسیود از فعالین سیاسی جنبش “حرکه النضال” اهواز بود که ماموران وزارت اطلاعات او را از کشور ترکیه ربوه و به ایران برده بودند.
همچنین به گزارش خبرگزاری‌های رسمی در ایران مقامات قضایی جمهوری اسلامی بامداد دوشنبه هیجدهم اردیبهشت اعلام کردند که دو زندانی را که گرداننده چند کانال تلگرامی بودند به اتهام “سب النبی” و “ارتداد” اعدام کرده‌اند. این دو زندانی، یوسف مهراد و صدرالله فاضلی‌زارع می‌باشند که رژیم دار و شکنجه جمهوری اسلامی آنها را صرفا به خاطر ابراز عقیده و عدم اعتقاد به خدا تحت عنوان “توهین به مقدسات” و “اهانت به پیامبر اسلام” به دار آویخت.
اعدام بازداشت شدگان خیزش انقلابی عظیم اخیر، یکی از مهم‌ترین وسایل سرکوب به کار گرفته شده توسط دیکتاتوری حاکم می‌باشد که به رغم خشم و نفرت و اعتراضات وسیع افکار عمومی ادامه یافته است. با توجه به این سیاست سرکوبگرانه رژیم، روشن است که جان تعداد زیادی از جوانان کشور که به دلیل شرکت در جنبش انقلابی اخیر در بیدادگاه‌های جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شده‌اند در خطر است.
چریکهای فدایی خلق ایران ضمن محکوم کردن این جنایات و اعلام همدردی با خانواده‌های زندانیان اعدام شده بر ضرورت مبارزه جهت سرنگونی جمهوری اسلامی پای فشرده و معتقدند که ماشین اعدام جمهوری اسلامی را جز با نابودی تمامیت دیکتاتوری حاکم نمی‌توان از حرکت باز داشت. پس بکوشیم در هر موقعیتی که هستیم و با هرچه در توان داریم مبارزه برای سرنگونی این دیکتاتوری لجام گسیخته را با شدت هر چه بیشتری پیش ببریم.
نابود باد رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی!
زندانی سیاسی آزاد باید گردد!
زندان، شکنجه، اعدام نابود باید گردد!
چریکهای فدایی خلق ایران
۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ برابر با ۱۲ ماه مه ۲۰۲۳
از همین دسته
شعار تودهها در سوریه: “نه به جولانی، نه به اسد، ما می خواهیم کشورمان را بسازیم!”
قانون”حجاب و عفاف” و ضرورت نابودی جمهوری اسلامی!
حکم اعدام جوانان شهرک اکباتان جلوه دیگری از ددمنشی جمهوری اسلامی!