امروز در چهلمین روز شهادت حدیث نجفی یکی از جان‌باختگان جنبش توده‌ای جاری که وحشیانه توسط نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی به قتل رسید، شهر کرج به صحنه جنگ بین مردم و رژیم جمهوری اسلامی تبدیل شد.
ماموران سرکوبگر با مشاهده هزاران تن از توده‌های خشمگین و به جان آمده که برای بزرگداشت یکی از جان‌باختگان خود و در همان حال برای اعلام تداوم جنبش انقلابی‌شان به خیابان‌ها آمده بودند، یورش به مردم را آغاز کردند. اما جوانان انقلابی در نقاط مختلف کرج به آنها مهلت نداده و با خشمی تلنبار شده در دل‌های‌شان که حاصل ظلم و ستم‌های بی حد و حصر اقتصادی و اجتماعی ۴۳ سال حاکمیت رژیم حافظ منافع سرمایه‌داران (جمهوری اسلامی) می‌باشد، با جسارت تمام به مراکز و جایگاه‌های سرکوب و خودروهای انتظامی و کانکس‌های پلیس حمله کرده، آنها را به آتش کشیدند.
به طور برجسته در یک مورد جوانان انقلابی با حمله به ماشین پلیس و خلع سلاح نیروهای سرکوبگر از سلاح خود این نیروهای مزدور و آدمکش استفاده و آنان را به سزای اعمال خود رساندند. این اقدام شجاعانه با هلهله جمعیتی که هر یک دل پر خونی از این سرکوبگران دارند و با فریادهای شعف آلود آنان نظیر “وای!” مزدوران رژیم را “ترکاندند!” استقبال شد که خود یک روحیه قوی مبارزاتی را در جنگ جاری به نمایش گذارد.
با تشدید برخوردها و تنش‌ها، رژیم اقدام به فرستادن هلی‌کوپتر به “آرامستان بهشت سکینه” کرد. بر اساس برخی گزارش‌ها پرواز هلی‌کوپتر برای ارسال نیروی بیشتر برای سرکوب مردم در محلات مختلف کرج بود؛ و برخی دیگر دلیل این امر را برای بردن مجروحان جمهوری اسلامی ذکر می‌کنند. در جریان این درگیری‌ها توده‌های به‌پاخاسته نیز به سنگربندی در برخی از نقاط کرج دست زده و با هر آن‌چه که در دست داشتند به گله‌های مزدوران سرکوبگر و وحشی جمهوری اسلامی حمله‌ور شدند. از طرف توده‌های انقلابی، کامیون‌های حامل سنگ برای خالی شدن در نقاط مختلف شهر به حرکت درآمدند و در مواردی برخی از آخوندهای رذل و استثمارگر نیز که گرفتار خشم توده‌ها شده بودند به سزای اعمال خود رسیدند.
گزارشات و ویدیوهای دریافتی و پخش شده در شبکه‌های اجتماعی حاوی صحنه‌های افتخار برانگیزی از رشادت جوانان دلیر کرج در مقابله با ماشین سرکوب رژیم می‌باشند که امروز در شرایطی جدید و در تداوم مبارزات چهل و چند روزه خود به حاکمان استثمارگر نشان دادند که نه تنها از ارسال “خدای دهه ۶۰” برای کشتار مردم به خیابان‌ها نمی‌ترسند، بلکه در عمل خود معنی “وای به روزی که مسلح شویم!” و “بجنگ تا بجنگیم!” را با تعرض و ضربه زدن به مزدوران سرکوبگر و به آتش کشیدن ماشین‌ها و مراکز سرکوب آنان در مقابل حکومت به نمایش می‌گذارند.
تعرض دلاورانه امروز توده‌ها در محلات مختلف کرج با شعارهای نابودی جمهوری اسلامی و مرگ بر خامنه‌ای در شرایطی اتفاق می‌افتد که هنوز دو سه روز بیشتر از عربده کشی‌های فرمانده سپاه (مزدوری به نام حسین سلامی) در تهدید توده‌ها به قطع تظاهرات نمی‌گذرد.
در اوایل هفته، بیدادگاه‌های سرمایه‌داران در یک برنامه حساب شده برای ایجاد خفقان و ارعاب با سرعت و دستپاچگی حکم اعدام ده‌ها تن از جوانان دستگیر شده در خیزش‌های مردمی را صادر کرده و امیدوار بودند که با این تهدیدها و با صدور احکام مرگ می‌توانند جنبش عظیم انقلابی مردم ما را بار دیگر سرکوب و منکوب کرده و توده‌های به‌پاخاسته را به خانه بازگردانند. مردم کرج که بخش اعظم آن را توده‌های کارگر و زحمت‌کش و محرومان تشکیل می‌دهند امروز با اعمال انقلابی خود یک برگ جدید را به روزشمار درخشان جنبش انقلابی شهریور ۱۴۰۱ اضافه کردند.
تهیه این اعلامیه در مراحل پایانی بود که مطلع شدیم علاوه بر شهر کرج، چندین شهر دیگر ایران و از جمله اراک و فولادشهر و تبریز به صحنه مبارزاتی وسیع توده‌ها برای تداوم جنبش انقلابی اخیر تبدیل شده‌اند.
رویدادهای امروز در کرج و شهرهای دیگر آیینه تمام‌نمایی از به هم خوردن توازن قوای مرحله جاری بین خلق و ضد خلق به نفع اردوی کار و دیگر توده ستم‌دیده در صحنه سیاسی کشور ماست. در یک سوی این صحنه رژیم وابسته به امپریالیسم و تا بن دندان مسلح جمهوری اسلامی و تمام جناح‌های آن با وابستگان‌شان قرار دارند که برای حفظ نظم ظالمانه موجود به نفع اربابان امپریالیست‌شان و سرمایه‌داران زالو صفت حاکم به هر جنایتی علیه مردم و انقلاب آنها دست می‌زنند و در سوی دیگر ارتش گرسنگان و محرومان قرار دارند که با هر آن‌چه که در توان دارند و با دست خالی در تلاش برای کسب حقوق انسانی اولیه خود یعنی “نان، کار، مسکن، آزادی و استقلال” می‌رزمند تا این انقلاب را به جلو رانده و نهایتا به پیروزی برسانند.
در چنین شرایطی، “تشکل و تسلیح” هر چه وسیع‌تر توده‌ها و در پیش گرفتن راه یک جنگ توده‌ای سازمان‌یافته برای پیشبرد انقلاب، ضرورتی‌ست که بیش از هر زمان دیگری برجسته شده و از ورای ظاهر رویدادها و در پراتیک توده‌ها فریاد زده می‌شود. باشد تا جوانان پیشرو و رهبران و لیدرهای کف خیابان با استفاده از تجارب تاریخی نسل‌های پیش از خود در صفوفی متحد هر چه وسیع‌تر به این ضرورت پاسخ گفته و امکان پیشرفت و تعمیق جنبش انقلابی کنونی که سرنگونی جمهوری اسلامی گام اول آن است را مهیا سازند.
هر چه توفنده تر باد مبارزات انقلابی توده‌های به‌پاخاسته!
برای سرنگونی جمهوری اسلامی!
زنده باد مبارزه مسلحانه که تنها راه رسیدن به آزادی‌ست!
زنده باد انقلاب!
چريک‌های فدایی خلق ایران
دوازدهم آبان ۱۴۰۱ برابر با سوم نوامبر ۲۰۲۲
از همین دسته
شعار توده‌ها در سوریه: “نه به جولانی، نه به اسد، ما می خواهیم کشورمان را بسازیم!”
قانون”حجاب و عفاف” و ضرورت نابودی جمهوری اسلامی!
حکم اعدام جوانان شهرک اکباتان جلوه دیگری از ددمنشی جمهوری اسلامی!