جاودان‌ باد یاد چریک فدایی خلق ایران، رفیق عباس مفتاحی، یکی از بنیانگذاران سازمان

به نقل از: پیام فدایی، ارگان چریکهای فدایی خلق ایران، شماره ۲۶۰، اسفند ماه ۱۳۹۹

در بستر تلاشهای بیدریغ رفیق عباس مفتاحی – که در امر سازماندهی نقش برجسته ای داشت – و رفقایش، سرانجام سازمان سیاسی-نظامی طبقه کاگر ایران شکل گرفت. رفیق عباس، 26 روز زیر شکنجه ساواک قرار گرفت و در تمام مدت، دژخیمان را حتی از شنیدن صدای ناله اش محروم کرد. او در مقابل دشمن، پایدار و استوار باقی ماند و مهر و عشق عمیق خود به کارگران و زحمتکشان را با خون خود پاسداری نمود. رفیق عباس در روز 11 اسفند ماه 1350 توسط جلادان رژیم شاه تیرباران شد.

دریغا شیرآهم کوهمردا که تو بودی!

رفیق عباس مفتاحی، یکی از رهبران چریکهای فدائی خلق، با توجه به دانش عمیق مارکسیستی اش از یک طرف و داشتن خصال عالی کمونیستی نظیر منضبط و در عین حال منعطف و صمیمی بودنش، به عنوان یک رفیق سازمانده توانا شناخته می‌شد. او رزمندگان زیادی و از جمله رفقای ارزنده‌ای چون مهرنوش ابراهیمی و چنگیز قبادی را جذب گروه کرده بود.

رفیق عباس در نوجوانی در فضای نسبتاً باز سالهای ۱۳۴۲ ـ ۱۳۳۹ به آثاری از بزرگان مارکسیسم دست یافت و با مطالعه آن آثار، دنیای جدیدی در مقابل چشمانش گشوده شد و به مارکسیسم روی آورد. از آن به بعد او در شهر زادگاهش ساری، در میان دوستانش به اشاعه مارکسیسم پرداخت. او که در دبیرستان با رفیق احمد فرهودی دوست بود ، نقش بزرگی در تحکیم گرایشات مارکسیستی در این رفیق ایفاء نمود (رفیق فرهودی بعداً مبارزه خود را به عنوان معاون فرمانده در تیم جنگل ادامه داد). در سال ۱۳۴۲ رفیق عباس در دانشکده فنی دانشگاه تهران در رشته مهندسی معدن به ادامه تحصیل پرداخت. در سال تحصیلی ۱۳۴۴ ـ ۱۳۴۳ در دانشگاه با رفیق امیرپرویز پویان که در آن زمان دانشجوی رشته علوم اجتماعی در دانشگاه تهران بود و او نیز از سال آخر دبیرستان به مارکسیسم روی آورده بود آشنا شد و به زودی بین این دو، رفاقت عمیقی شکل گرفت. ایده تشکیل یک گروه مارکسیستی که در تداوم خود به شکل‌گیری چریکهای فدائی خلق انجامید، اولین بار بین این دو رفیق مطرح شد.

یادش گرامی باد!