بیدادگاههای رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی موج جدیدی از اعدامهای وحشیانه را علیه مخالفین و به ویژه دستگیرشدگان جنبش انقلابی سال ۱۴۰۱ سازمان دادهاند. در طول حاکمیت این رژیم جنایتکار روزی نیست که خبر تازهای مبنی بر صدور حکم اعدام برای آزادیخواهان و قربانیان نظم ظالمانه حاکم منتشر نشود.
در هفتههای اخیر حکم اعدام مجاهد کورکور و غلامرضا رسایی در دیوان عالی قضایی ایران تایید شده است. مجاهد کورکور از معترضان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ است که در تاریخ ۲۹ آذر ۱۴۰۱ محل اقامتش در روستای” پرسوراخ” در اطراف ایذه به محاصره نیرو های سرکوبگر جمهوری اسلامی در آمد. وی به همراه دو تن دیگر از یارانش _حسین سعیدی و محمود احمدی_ به مقاومت در مقابل یورش نیروهای دیکتاتوری حاکم برخاستند که در این نبرد نابرابر مجاهد کورکور بازداشت شد و دورفیق همراهش به شهادت رسیدند. اگرچه مجاهد کورکور همراه دو تن از یارانش در مقابل رژیمی که حتی مبارزات مدنی را هم نمیتابد دست به مقاومت مسلحانه زده بود، اما جمهوری اسلامی اتهام اصلی او را قتل کیان پیرفلک کودک ایذهای ذکر کرده است، که اتفاقاً این در حالیست که خانواده کیان بارها و حتی قبل از دستگیری مجاهد کورکوراعلام کردهاند که قاتل فرزندشان نیروهای خود حکومت بودهاند که بدون هیچ دلیلی اقدام به تیراندازی به ماشین آنها کرده و کیان ۹ ساله را کشته و به پدرش آسیب جدی وارد ساختند. حال در شرایطی که پدر و مادر کیان پیرفلک به طور مشخص مجاهد کورکور را از اتهامی که جمهوری اسلامی به وی میزند مبرا دانستهاند، وزارت اطلاعات جهنمی جمهوری اسلامی و بیدادگاههای این دیکتاتوری لجام گسیخته از هیچ پرونده سازی علیه وی کوتاهی نمیکنند.
زندانی دیگری که دیکتاتوری حاکم قصد اعدامش را دارد غلامرضا رسایی پیرو آیین یارسان میباشد که او نیز به اتهام قتل عمد نادر بیرامی، رییس اداره اطلاعات شهرستان صحنه در استان کرمانشاه به اعدام محکوم شده است. در این مورد نیز اسناد غیر قابل انکاری وجود دارند که بیانگر آن هستند که وی اساسا در صحنه مرگ نامبرده حضور نداشته است و این اتهام بی اساسی است که همواره توسط وی و خانوادهاش به شدت تکذیب شده است.
علاوه بر موارد فوق حکم اعدام چهار زندانی سیاسی کرد به نامهای محسن مظلوم، پژمان فاتحی، وفا آذربار و هژیر فرامرزی در دیوان عالی کشور تایید شده است. اتهام ساختگی آنان همکاری با اسراییل میباشد. همسر محسن مظلوم در صفحه اینستاگرام شخصی خود نوشته است که مراحل بازداشت، بازرسی، رسیدگی و دادرسی تا صدور حکم چهار نفر در ابهام، خفا، به طور پنهانی، غیر شفاف و سريع اتفاق افتاده و بیم آن میرود که مراحل اجرا هم به همین ترتيب باشد.
همچنین پنج زندانی عقیدتی کرد به نامهای انور خضری، کامران شیخه، خسرو بشارت، داوود عبداللهی و فرهاد سلیمی همگی پس از ۱۴ سال حبس در معرض خطر اعدام قرار دارند. اتهام آنها را “افساد فیالارض” ذکر کردهاند. قاسم آبسته و ایوب کریمی دو زندانی دیگر همپرونده ایشان ماه گذشته در زندان قزلحصار کرج اعدام شدند. همه این هفت زندانی عقیدتی به مدت چند ماه در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه تحت شکنجه جسمی و روحی قرار گرفته و وادار به اعترافات اجباری غیر واقعی شدند.
واقعیت این است که جمهوری اسلامی به عنوان فرزند خلف دیکتاتوری پهلوی از همان ابتدای به قدرت رسیدنش با حمایت امپریالیستها در کنفرانس گوادلوپ مبنای بقای خود و نظام حاکم را سرکوب معترضان قرار داد. یکی از شگردهای این رژیم گرفتن اعتراف اجباری از طریق شکنجه بوده است. این موضوع در خلال خیزش انقلابی ۱۴۰۱ با اعترافهای اجباری و شوهای تلویزیونی در مورد زنده یادان محسن شکاری و مجیدرضا رهنورد به عینه برای تودههای آگاه و آزادیخواه بار دیگر به نمایش در آمد.
احکام جدید اعدام نشان میدهند که جمهوری اسلامی این دشمن قسم خوردهی خلقهای تحت ستم ایران همچون همیشه برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه در آستانه انفجار ایران، دست به انجام هر جنایتی میزند تا به زعم خود از التهاب ناشی از بحرانهای تحمیل شده به مردم ستمدیده ایران بکاهد. در حالیکه همین جنایات دیر یا زود گریبانگیر این رژیم فاسد و وابسته به قدرتهای جهانی را خواهد گرفت و آتش خشم و نفرت تودههای ستمدیده برای نابودی این دستگاه ظلم و ستم را شعلهورتر خواهد ساخت.
باید ایمان داشت که پیروزی از آنِ تودههاست و نیروهای آگاه و انقلابی در پرتو ایجاد تشکلهای سیاسی- نظامی در دراز مدت قادر به سازماندهی مسلح تودهها شده و در نهایت مردم ایران خواهند توانست با قطع قطعی سلطه امپریالیستها یک حکومت مردمی به وجود آورند. در نتیجه کارگران و ستمدیدگان امکان مییابند در جهت نابودی همهی نابرابریهای ناشی از حکومت طبقات استثمارگر گام بردارند.
خروش سهمگین تودههای انقلابی ما با مبارزهای طولانی علیه قدرتهای امپریالیستی سایه شوم و ویرانگر این قدرتها را از سر خلقهای ستمدیده ما برخواهد داشت و روزی فرا خواهد رسید که درهای آهنین زندانها درهم شکسته شده و دیگر هیچ انسانی با جرم سیاسی و دگراندیشی در حبس نماند.
جمهوری اسلامی با هر جناح و دسته نابود باید گردد!
زندانی سیاسی به همت تودهها آزاد باید گردد!
زندان، شکنجه، اعدام نابود باید گردد!
چریکهای فدایی خلق ایران
۲۷ دی ماه ۱۴۰۲ برابر با ۱۷ ژانویه ۲۰۲۴
از همین دسته
شعار تودهها در سوریه: “نه به جولانی، نه به اسد، ما می خواهیم کشورمان را بسازیم!”
قانون”حجاب و عفاف” و ضرورت نابودی جمهوری اسلامی!
حکم اعدام جوانان شهرک اکباتان جلوه دیگری از ددمنشی جمهوری اسلامی!