در تاریخ ۲۹ دی ۱۴۰۳ مانند هفته‌های پیشین، بازنشستگان شرکت مخابرات برای پس گرفتن حق و حقوق غصب شده خود با سردادن شعارهای “انگل زاده آمریکاست، تورمش مال ماست” و “تا حق خود نگیریم از پا نمی‌نشینیم” راهی خیابان‌های کشور شدند. آنها نیز مانند سایر بازنشستگان در بخش‌های دیگر جامعه به فقر و فلاکت کشیده شده، زیر بار دشواری تامین معیشت در شرایط گرانی و بالارفتن ساعتی قیمت کالاهای ضروری مثل دارو و مواد غذایی کمرشان خم شده و کارد به استخوانشان رسیده است. در شرایطی که در ایران غارت شده حتی شاغلین برای تامین مخارج بخور و نمیر زندگی با مشکلات روزمره زیادی مواجه‌اند به‌طوریکه اجبارا به شغل‌های دوم و سوم روی آورده‌اند تا بلکه بتوانند خود و خانواده‌هایشان را از گرسنگی نجات دهند و زنده بمانند؛ روشن است که بازنشستگان در شرایط پیری و بیماری با جقوق‌های ناچیزی که می‌گیرند در چه وضع دردناکی قرار دارند.
به واقع هم که وضعیت بازنشستگان کشور از بقیه اقشار ستمدیده دردناک‌تر است. انسان‌های رنج‌دیده‌ای که از پس سالیان دراز کار و زحمت ضمن پرداخت پول حق بیمه و مالیات به صندوق‌های ذخیره برای این روزهای خود، با این سن و سال، حال به‌جای استراحت و تفریح باید همه روزه با پلاکاردی در دست راهی خیابان‌ها شوند و فریاد دادخواهی سرداده و بخشی از حق و حقوق و نتیجه زحمات سالیان خود را که به امانت گذاشته‌اند را طلب کنند! در میان خیل معترضین بازنشسته کشور، مبارزات و تجمعات اعتراضی بازنشستگان شرکت پردرآمد مخابرات از چشم‌گیری ویژه‌ای برخوردار است.
رژیم فاسد، دزد و غارتگر جمهوری اسلامی مانند ۴۶ سال گذشته بدون احساس شرم از موی سفید و دست و دل‌های خسته این انسان‌ها که جوانی و زندگی خود را برای خدمت رسانی به جامعه و کشور مایه گذاشته‌اند، بدون توجه به شکم‌های گرسنه آنان که به رغم داشتن بیماری‌های مختلف در این سن و سال اجبارا به اعتراض برخاسته‌اند بی‌شرمانه از حل مشکلات آنان سر باز زده و هر روز با فریب و دروغ و دادن وعده و وعیدهای غیر واقعی آنها را سر می‌دواند.
شرکت سهامی مخابرات ایران شرکت بزرگ و سود دهی بود که در سال پنجاه بنیان نهاده شد. موسسین اولیه شرکت مخابرات ایران، شرکت سهامی تلفن، شرکت سهامی تلگراف و اداره مخابرات بودند. اما در سال ۸۸ به‌دستور مستقیم خامنه‌ای و با ادعای اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی شرکت مخابرات ایران به بخش خصوصی واگذار شد که البته همچون بیشتر خصوصی‌سازی‌ها در جمهوری اسلامی این شرکت نیز به سپاه پاسداران و ستاد اجرایی فرمان امام تعلق گرفت که زیر نظر مستقیم بیت رهبری قرار داشت. البته در ظاهر شرکت مخابرات به کنسرسیوم توسعه اعتماد مبین سپرده شد. این کنسرسیوم، در برگیرنده سه شرکت سرمایه گذاری شهریار مهستان، توسعه اعتماد، و همچنین شرکت گسترش الکترونیک مبین میباشد که در واقعیت شهریار مهستان از زیر مجموعه‌های سپاه پاسداران بوده و شرکت گسترش الکترونیک مبین نیز از شرکت‌های زیر مجموعه ستاد اجرایی فرمان امام میباشد.
با اینکه در سال ۸۹ این غارتگری با اعتراضاتی در مجلس مواجه شد و هیئت تحقیق و تفحص مجلس آن را ناقض سیاست‌های اصل ۴۴ قانون اساسی خواند اما به اصطلاح خصوص سازی پیش رفت و در سال ۹۵ در حالی‌که سپاه پاسداران موفق شده بود تمام رقبای خود را از میدان به‌در کند و دیگر رقیبی در مقابل نداشت، در بزرگترین معامله تاریخ بورس، هشتاد در صد شرکت مخابرات در ایران به سپاه پاسداران تعلق گرفت.
با این توضیح حالا باید دید که بازنشستگان شرکت مخابرات چه می‌گویند و چه می‌خواهند؟ برای درک این امر بهتر است به گفته‌های خود بازنشستگان این شرکت رجوع کنیم. در رابطه با این شرکت حسین شفاعتی فعال و بازنشسته مخابرات می‌گوید در سال ۸۵ هیئت وزیران مصوبه‌ای را به تصویب رساند که مطابق با بند ۶ آن مقرر شد کلیه تعهدات شرکت مخابرات اعم از حقوق و مزایا، بیمه، بازنشستگی و سایر تعهدات کماکان محفوظ و در تعهد شرکت باقی بماند. بر این اساس هیئت مدیره وقت شرکت مخابرات ایران در مرداد سال ۸۹ آئین نامه‌ای تصویب و به تایید اداره کار رساند که مطابق این آئین نامه تداوم پرداخت تمامی مزایای رفاهی، استخدامی و همه موارد مربوط به شاغلین و بازنشستگان در آن مورد تاکید قرار گرفته بود.
در عمل هم مدتی این آئین نامه به‌صورت ناقص اجرا شد. اما مخابرات در پرداخت خواروبار ماهیانه، امکانات رفاهی، پاداش روز کارگر و اعیاد و…..به بازنشستگان کوتاهی می‌کرد تا اینکه در سال ۹۴ با بالا رفتن اگاهی نسبت به آئین نامه شکایات بسیاری به ادارات کار شد و با محکومیت شرکت تا آخر سال ۹۵ شرکت مخابرات ایران به لحاظ تعداد شکایات در رتبه اول شرکت‌ها و سازمان‌های تحت پوشش قانون کار قرار گرفت. اجرای آئین نامه و شکایت به محاکم ادارات کار همچنان ادامه داشت و کار به دیوان عدالت اداری نیز رسید. این فعال بازنشسته همچنین می‌گوید که در سال ۹۹ بار دیگر مدیریت مخابرات تغییر کرد اما تا سال ۱۴۰۰ هم این وعده وعیدها ادامه پیدا کرد.
به این ترتیب روشن می‌شود که بر اساس مصوبات دولت و تعهدات شرکت قرار بر این بوده که وقتی این شرکت به اصطلاح خصوصی می‌شود تمام مزایا و حقوقی که قبل از خصوصی شدن به بازنشستگان و کارکنان تعلق می‌گرفته پرداخت شود. اما سپاه به عنوان مالک اصلی این شرکت با وعده و وعیدهای تو خالی از پرداخت حق و حقوق کارگران و بازنشستگان سرباز می‌زند. بی‌دلیل نیست که شعارهای بازنشستگان مخابرات که از توان پرداخت مایحتاج خود بازمانده‌اند بیشتر علیه شرکت‌های زیر مجموعه سپاه پاسداران دزد و غارتگر، قاتل جوانان مبارز و آزادی‌خواه، بازوی مسلح رژیم نوکر و سرسپرده امپریالیسم میباشد.
بر اساس گفته‌های بازنشسته مخابرات این رویه ادامه داشت تا اینکه هیئت مدیره جدید در بهمن ۱۴۰۰ پرداختی خواروبار و رفاهیات را به‌صورت کامل حذف کرد با این ادعای پوچ که توان مالی نداریم و نمی‌توانیم پرداخت کنیم. این بازنشسته مخابرات اضافه می‌کند متاسفانه دست بازنشسته به جایی بند نیست شرکت مخابرات از طرق مختلف کسب درآمد می‌کند اما همواره به این بهانه که درآمدش پایین است از حقوق کارگران و بازنشستگان کسر می‌کند و این درحالی است که شرکت مخابرات ایران دارای ۲۵ میلیون مشترک تلفن ثابت و ۳۱ میلیون مشترک تلفن همراه میباشد. این بنیاد یکی از ثروتمندترین بنیادهای کشور است که باد آورده به‌دست سپاه دزد و آدم‌کش افتاده است.
وقتی مطالب اظهار شده توسط این فعال و دیگر بازنشستگان مخابرات را می‌خوانیم می‌بینم نزدیک به بیست سال است که فقط با وعده و وعید و امروز به فردا کردن و کمک‌های بسیار ضعیف قطره چکانی، درآمدهای سرشار این شرکت را سپاه غارتگر به جیب خود و دیگر غارتگران در ستاد اجرایی فرمان امام که در بیت خامنه‌ای مستقر هستند سرازیر کرده و بدون توجه به وضعیت دشوار و فاجعه بار زندگی بازنشستگانی که به نان شب محتاج هستند و بسیاری از آنها به بیماری‌های مختلف مبتلا هستند و برای خرید داروهایشان پولی در اختیار ندارند و به همین دلیل هم برخی از آنها جان باخته‌اند از پرداخت حق و حقوق آنها خودداری می‌کند. در حالی‌که چپاول‌گران این شرکت خود و خانواده‌هایشان در بهترین شرایط روزگار می‌گذرانند چه در کشور باشند و چه در خارج از ایران؛ و انگل زاده‌هایشان هم در گران‌ترین نقاط دنیا با سرمایه‌ای که به قیمت گرسنگی و بی‌دوایی و مرگ بازنشستگان و دیگر ستمدیدگان به‌دست آورده‌اند زندگی خوش و انگلی برای خود شکل داده‌اند.
در فضای مبارزاتی و اعتراضی کشور نه تنها بازنشستگان مخابرات که تمامی بازنشستگان کشوری و حتی شاغلین همه روزه برای اعتراض به وضعیت معیشتی خود در خیابان‌ها دست به اعتراض می‌زنند؛ امری که بخشی از مبارزات مردم ما علیه سفاکان حاکم میباشد. مبارزاتی که به رغم سرکوب‌گری‌های نیروی سرکوب دیکتاتوری حاکم ادامه داشته و فضای اعتراضی در جامعه را زنده نگه‌داشته و زمینه‌ساز خیزش‌های بزرگ بعدی میباشد. واقعیتی که خواب از چشم سردم‌داران جمهوری اسلامی ربوده است.
در خاتمه مایلم تاکید کنم که تجربه ۴۶ سال سرکوب و بگیر و ببند و دار و درفش رژیم به روشنی نشان داده که تا جمهوری اسلامی بر سر کار است امکان رهایی از شرایط فلاکت‌بار حاکم بر کشور وجود ندارد. این رژیم سرکوبگر و ضد خلقی که با برنامه‌های مشخص شده در گوادلوپ توسط امپریالیست‌ها به سر کار آورده شده است هدف‌های خاص جهانی و منطقه‌ای که در جهت اهداف سرمایه‌داری غارتگر جهانی و امپریالیست‌هاست را دنبال می‌کند.
بخش اعظم درآمدهای کشور در جهت اهداف منطقه‌ایی رژیم که در راستای خواسته‌های سرمایه‌داری و امپریالیست‌ها میباشد، هزینه می‌شود. برای نمونه برای تقویت نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی در کشورهای مختلف، برای ادامه تنش‌ها و جنگ افروزی‌هایی که سودهای مستقیم و غیر مستقیم آن به جیب کمپانی‌های غارتگر و جنگ‌افروز می‌رود. به واقع اجرای وظایفی که در تقسیم کار جهانی از سوی امپریالیست‌ها به عهده رژیم مزدور جمهوری اسلامی و نوکر بیگانگان گذاشته شده دیگر بودجه‌ای برای اختصاص دادن به عمران و آبادی کشور، تقویت صندوق غارت شده بازنشستگان باقی نمی‌ماند. تازه اگر هم پس از انجام این خوش خدمتی‌های رژیم به اربابانش وجهی باقی بماند آن‌هم به حساب‌های شخصی دزدان و همدستان مدیران نالایق و غیر مسئول می‌رود و بودجه‌ای برای نیازمندان جامعه باقی نمی‌ماند. به همین دلیل هم رژیم کارگرستیز جمهوری اسلامی نه تنها نمی‌خواهد بلکه نمی‌تواند به حل معضلات و بحران‌های موجود که در نتیجه به اجرا گذاشتن سیاست‌های صندوق بی المللی پول و بانک جهانی و در جهت منافع سرمایه‌داران وابسته و غارتگران ایران شکل گرفته بپردازد. به همین دلیل هم باید نابودی این رژیم ددمنش آماج مبارزات توده‌های ستمدیده ما قرار گیرد. تنها در شرایط نابودی جمهوری اسلامی است که امکان فائق آمدن بر فقر و فلاکت کنونی به وجود می‌آید.
فیروزه
سوم بهمن ۱۴۰۳
از همین دسته
جهان یک قطبی و سلطه فقر!
علیه اعدام‌های جمهوری اسلامی بپاخیزیم!
درباره‌ی شعار ایالات متحده‌ی اروپا!