تنها چند روز پس از سالگرد قیام توده‌های مبارز و جان به لب رسیده ایران که در شهریورماه ۱۴۰۱ در پی قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی در شهر تهران رخ داد، در روز یکشنبه ۷ مهرماه ۱۴۰۲، جمهوری اسلامی دست به جنایت دیگری زد. این‌بار در پی تشدید فشار و تهدید و سرکوب زنان توسط مزدوران موسوم به “حجاب بان”، متروی تهران محل وقوع جنایت جدید رژیم شد و باز هم دختر دیگری قربانی قوانین زن ستیزانه رژیم جنایتکار و فاسد جمهوری اسلامی گردید.
طبق گزارشات منتشره، آرمیتا گراوند دختر نوجوانی که برای رفتن به مدرسه به همراه دوستانش در ایستگاه مترو “شهدا” منتظر قطار بود پس از ورود به واگن با یکی از مزدوران رژیم _که با نام «حجاب‌بان» به استخدام شهرداری درآمده‌اند_ روبه‌رو شد که او را به بهانه عدم پوشش مناسب به باد حمله گرفت. مزدور «حجاب بان» در حضور دهها مسافر آرمیتا را وحشیانه مورد برخورد فیزیکی قرار داد و به گونه‌ای وی را هل داد که سرش به میله‌ی درون واگن قطار خورد و باعث آسیب جدی به آرمیتا گشت و این دختر نوجوان به کما رفت.
آرمیتا گراوند، دانش‌آموز ۱۶ ساله مدرسه «عروة‌الوثقی» روبروی مهدیه تهران، اهل کوهدشت لرستان بود که به همراه خانواده ابتدا به کرمانشاه و سپس به تهران مهاجرت کرده است. او دختری ورزشکار بود و در رشته‌ی تکواندو به صورت حرفه‌ای فعال بوده است. همچنین آرمیتا به مدت دو سال به صورت حرفه‌ای نقاشی می‌کشید. اما در اثر این جنایت آشکار رژیم اکنون آرمیتا بر روی تخت بیمارستان در کما به سر می‌برد و درجه هوشیاری بسیار پایینی دارد. خانواده و همکلاسی‌های این دختر فعال و جسور همچنان تحت فشار نیروهای امنیتی هستند تا مبادا خبری غیر از آنچه مزدوران رژیم می‌خواهند به رسانه‌ها درز پیدا کند.
پس از آن که آرمیتا توسط اورژانس به بیمارستان فجر منتقل شد بلافاصله تحت تدابیر شدید امنیتی قرار گرفت و دست‌اندرکاران رژیم در هراس از طغیان نفرت عمومی، از انتشار هرگونه خبری در مورد وضعیت او جلوگیری به عمل آوردند. اما با انتشار خبر این واقعه توسط مردمی که در قطار شاهد این فاجعه بودند، رژیم با دستپاچگی فراوان مصاحبه تلویزیونی اجباری با پدر و مادر آرمیتا تدارک دید و کوشش کرد از زبان آنها اینطور جلوه دهد که آرمیتا به دلیل افت فشار خون نقش بر زمین شده و قربانی حمله یا آسیب از طرف مزدوران رژیم نبوده است. البته امروز ماهیت این سناریوهای تکراری و پیش پا افتاده رژیم برای همگان آشکار شده است و کسی فریب این شعبده‌بازی‌های رژیم را نمی‌خورد. گفته می‌شود که مادر آرمیتا (شهین احمدی) پس از اعتراض به ممانعت ماموران حکومت برای حضورش در اتاقی که آرمیتا در حالت کما در آن قرار داده شده است، اکنون در بازداشت به سر می برد.
علیرغم تلاش رژیم برای عدم اشاعه خبر حمله به آرمیتا توسط مزدوران رژیم به خاطر حجاب و به قول رسانه‌های خود حکومت، کلید خوردن “پروژه مهسای شماره دو”، خبر این امر به‌خصوص در شرایطی که مقاومت در برابر حجاب اجباری و اقدام به اجرای آزادی پوشش توسط زنان مبارز ایران یکی از دستاوردهای خیزش عظیم مردمی ۱۴۰۱ می‌باشد، به سرعت در فضای جامعه منتشر شده و خشم عمومی را نسبت به رژیم زن ستیز جمهوری اسلامی که به راستی نوکر غارتگران و دشمن زحمتکشان می‌باشد، برانگیخته است. تا جایی که برخی اخبار حاکی از جمع آوری موقت مزدوران حجاب بان از متروهاست.
واقعیت این است که این رژیم ددمنش پس از جانفشانی‌های بی‌امان توده‌های از جان گذشته‌ای که با شعارهای “مرگ بر جمهوری اسلامی”، “فقر و فساد و گرونی، می‌ریم تا سرنگونی”، “نه نون داریم نه خونه، حجاب شده بهونه”، “نان کار آزادی، پوشش اختیاری”، “مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر” و … اراده انقلابی خود برای پایان دادن به حکومت ننگین جمهوری اسلامی را بر همگان آشکار ساختند، به شدت احساس خطر کرده است. از این رو به خیال خود با وضع قوانین سختگیرانه‌تر و سرکوب بیشتر به خصوص زنان سعی در آرام کردن فضای مبارزاتی جامعه دارد. اما صدای حق طلبانه توده‌های مبارزی که هر روز در گوشه‌ای به قیمت جان‌شان نفرت خود را از این رژیم جنایتکار و حافظ منافع امپریالیسم فریاد می‌زنند، خاموش شدنی نیست و همانگونه که خود توده‌های مبارز بارها فریاد زده‌اند “فقط کف خیابون، به دست میاد حقمون”!
آنچه مسلم است این است که جمهوری اسلامی _رژیم ضد خلقی و زن ستیزی که در خدمت به منافع سرمایه‌داران داخلی و خارجی دست به هر جنایتی می‌زند_ این‌بار نیز بعد از گذشت یک سال پس از قتل ژینا (مهسا) امینی، اقدام به تکرار آن جنایت کرده است. این رژیم در طول عمر ننگین ۴۵ ساله‌اش بارها ثابت کرده است که هیچ‌گاه و در هیچ مرحله‌ای قابلیت اصلاح‌پذیری نداشته و ندارد و هرگونه مماشات با این رژیم خون‌خوار و آدم‌کش شریک جرم شدن با جنایتکاران می‌باشد.
باشد تا توده‌های همیشه مبارز و قهرمان ایران، با قهر انقلابی خود این رژیم جنایتکار را همچون رژیم خون‌خوار و دیکتاتور پهلوی که بازماندگان بی هویتش امروز و پس از مبارزات دلاورانه و قهرآمیز توده‌ها در خیزش انقلابی ۱۴۰۱، مردم را تشویق به خانه‌نشینی و نهایتا مبارزه مدنی می‌کنند و دست در دست امپریالیسم و تمام دشمنان قسم خورده مردم، قصد ربودن مبارزات توده‌های قهرمان را به نفع خود دارند، به زباله‌دان تاریخ بیندازند.
آزادی زن، آزادی جامعه است!
مرگ بر حکومت بچه‌کش!
نابود باد امپریالیسم و حامیان رنگارنگش!
جمهوری اسلامی با هر جناح و دسته نابود باید گردد!
چریکهای فدایی خلق ایران
۶ اکتبر ۲۰۲۳ برابر با ۱۴ مهر ۱۴۰۲
از همین دسته
شعار توده‌ها در سوریه: “نه به جولانی، نه به اسد، ما می خواهیم کشورمان را بسازیم!”
قانون”حجاب و عفاف” و ضرورت نابودی جمهوری اسلامی!
حکم اعدام جوانان شهرک اکباتان جلوه دیگری از ددمنشی جمهوری اسلامی!