رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی از روز شنبه ۲۵ فروردین‌ماه یورش سرکوبگرانه‌ای را به زنان تحت ستم ایران شروع نموده است. گرچه در ۴۵ سال گذشته روزی نبوده‌است که این رژیم زن‌ستیز از سرکوب و اعمال انواع فشارها بر زنان بازمانده باشد اما به دنبال ضرب و شتم ژینا (مهسا) امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد و قتل وی توسط ایادی جمهوری اسلامی و برپائی خیزش انقلابی بزرگ ۱۴۰۱ در سراسر ایران، جمهوری اسلامی با هراس از توده‌ها هر چند به طور موقت به اجبار “گشت ارشاد” را از خیابان‌ها جمع نمود. اما با فروکش امواج آن خیزش بزرگ، رژیم دیکتاتور حاکم با دستگاه‌های تبلیغاتی خود به تدریج زمینه‌های بازگشت گشت ارشاد به خیابان‌ها را مهیا کرد.
روز شنبه تحت عنوان “طرح نور” که در واقع طرح جلوگیری از نور و گسترش سیاهی و تاریکی بر فراز آسمان ایران از سوی حاکمین سیاه دل می‌باشد، نیرو های سرکوبگر جمهوری اسلامی در دستجات بزرگ در خیابان‌های شهرها و به خصوص در تهران در جهت تحمیل حجاب اسلامی مورد نظر خود به زنان، همچون سگان هار زنجیر‌گسیخته به جان زنان در بند و ستمدیده ما افتادند. از آن روز به بعد روزی نبوده است که تعدادی از زنان تحت ستم به وحشیانه‌ترین شکل مورد ضرب و شتم مأموران سرکوبگر قرار نگرفته و بازداشت نشوند. در همین فاصله کوتاه زنان بازداشتی روایت‌های دهشتناکی از برخوردهای خشونت‌آمیز اراذل و اوباش حکومتی ارائه داده‌اند که موارد زنده و مختلف آن در شبکه‌های اجتماعی کاملاً در دسترس می‌باشد. برای نمونه زنانی از ضرب و شتم خود و به کارگیری شوکر (باطوم برقی) و حتی تعرض جنسی به خود گزارش داده‌اند و ویدئوهایی پخش شده است که حاوی صحنه‌های دردناکی از یورش ددمنشانه پاسداران سیاهی به زنان بدون حجاب یا حتی کم حجاب می‌باشد. در یکی از این ویدئوها زنی مشاهده می‌شود که در مقابل مترو تجریش واقع در شمال تهران به دنبال برخوردهای خشونت‌آمیز مأموران دولتی دچار تشنج و حمله عصبی شده است که بعد به کما رفته و مردم او را به بیمارستان منتقل کردند. نکته قابل توجه اینجاست که این دیکتاتوری لجام گسیخته در شرایطی با شوکر و باطوم و سلاح علیه زنان مبارز ایران جنگ نابرابر کنونی را به راه انداخته و دسته دسته آنها را بازداشت و در معرض مرگ قرار می‌دهد که در به اصطلاح جنگ‌اش با اسرائیل حتی نتوانست خون از دماغ یک سرباز اسرائیلی جاری کند و تمامی تبلیغاتش در این زمینه به موضوع خنده همگان بدل شده است.
گزارش‌ها حاکی است که مأموران همچنین به سوی افرادی هم که از صحنه‌های تهاجم فیلم تهیه می‌کنند، یورش برده و آنها را دستگیر می‌کنند. این اقدام، آشکارا بیانگر آن است که جمهوری اسلامی منفور توده‌های ستمدیده ایران که دست مأموران خود را برای اعمال هرگونه خشونت و وحشی‌گری علیه زنان کاملاً باز گذاشته است به دلیل ترس از مردم و نگران از شدت‌یابی خشم آنان مانع از انتشار اعمال جنایتکارانه خویش توسط خود مردم می‌گردد.
فرستادن گشت ارشاد به خیابان‌ها جهت اعمال خشونت ضدانقلابی معنائی جز آن ندارد که جمهوری اسلامی رسماً به زنانی که مخالف حجاب اجباری بوده و از پوشش اختیاری دفاع می‌کنند اعلام جنگ نموده است. تاکنون شاهدان عینی از جان باختن یک بازداشتی در بازداشتگاه وزرا در تهران خبر داده‌اند و گفته‌اند که خانواده‌ای را دیده‌اند که با گریه می‌گفتند “بچه‌مان را کشتند!”.
واقعیت این است که سرکوب زنان، سرکوب جامعه است و یورش اخیر رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی به زنان در واقع تلاشی برای سرکوب کل جامعه و جلوگیری از شورش دوبارۀ گرسنگانی است که خواب از چشم سردمداران جمهوری اسلامی ربوده‌اند. گردانندگان جمهوری اسلامی خوب می‌دانند که با توجه به فقر و فلاکتی که در سطح گسترده‌ای از جامعه به وجود آورده‌اند و با اعمال فشارهای طاقت‌فرسا به کارگران و زحمتکشان و توده‌های مبارز دیر یا زود با موج بزرگی از اعتراضات و شورش‌های مردمی مواجه خواهند شد. از این رو چاره مشکل لاعلاج خود را در این یافته‌اند که با حمله به زنان و پایمال کردن حق آنان برای پوشش اختیاری به مثابه یکی از دستاوردهای خیزش انقلابی ۱۴۰۱ و ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه تا جایی که می‌توانند وقوع خیزش انقلابی قابل پیش بینی توده‌ای را به عقب بیندازند. اما شورش ناگزیر گرسنگان و توده‌های تحت ظلم و خانواده‌های داغدیده با چنین تشبثات فاشیستی برای همیشه قابل جلوگیری نیست؛ برعکس اتفاقاً جنایات و اعمال وحشیانه اخیر با شدت بخشیدن به خشم و نفرت توده‌ای از جمهوری اسلامی خود به عامل تسریع کننده شورش‌ها تبدیل شده و جنبش‌های انقلابی توده‌ها را در پی خواهد داشت. آنگاه در خیزش‌های انقلابی بعدی همگان خواهند دید که زنان مبارز و مقاوم ایران با افزودن به تجربه‌ها و آگاهی‌های سیاسی خود با عزم هر چه بیشتری در صف مقدم مبارزه برای سرنگونی این رژیم دیکتاتور، این رژیم سرمایه‌داران خونخوار زالو صفت قرار دارند.
پیروزی از آن توده‌های ستمدیده، از آن زنان و مردان مبارز و انقلابی است که ضمن کوشش در یافتن راه ظفرنمون انقلاب، برای رهایی ستمدیدگان از زیر سلطه سرمایه‌داران داخلی و خارجی و پایان دادن به حاکمیت‌های دیکتاتور در ایران پیکار می‌کنند.
نابود باد رژیم زن ستیز جمهوری اسلامی!
آزادی زن در گرو آزادی جامعه است!
پیروز باد انقلاب! زنده باد سوسیالیسم!
با ایمان به پیروزی راهمان!
چریکهای فدایی خلق ایران
۲۹ فروردین ۱۴۰۳ برابر با ۱۷ آپریل ۲۰۲۴
از همین دسته
شعار توده‌ها در سوریه: “نه به جولانی، نه به اسد، ما می خواهیم کشورمان را بسازیم!”
قانون”حجاب و عفاف” و ضرورت نابودی جمهوری اسلامی!
حکم اعدام جوانان شهرک اکباتان جلوه دیگری از ددمنشی جمهوری اسلامی!