جمهوری اسلامی اخیراً موجی از یک تعرض جدید زیر نام حجاب اجباری به زنان و به این اعتبار به کل آحاد جامعه تحت سلطه ما را آغاز کرده است. از ماه گذشته ستاد امر به معروف و نهی از منکر جمهوری اسلامی با تشکیل “قرارگاه 21 تیر” و اعلام اینکه حجاب “سنگر کبیر” است در تلاش است تا به سیاستهای زن ستیزانه خود ابعاد هر چه وسیع تری ببخشد. البته نفس اعلام روز “حجاب و عفاف” آنهم 43 سال بعد از سلطه رژیم زن ستیز حاکم و چهار دهه تیغ کشی و اسید پاشی بر علیه زنانی که مقررات حجاب این رژیم را رعایت نمی کنند خود به آشکاری شکست جمهوری اسلامی در تحمیل پوشش مورد نظر خود بر زنان را گواهی می دهد. با این حال، این رژیم سرکوبگر و رسوا امروز دست به تاکتیک جدیدی زده و به “قرارگاه 21 تیر” خود ماموریت داده است تا روز ۲۱ تیرماه که از نظر جمهوری اسلامی روز حجاب و عفاف است بخشنامه‌های مربوط به حجاب را که رژیم تاکنون نتوانسته آنها را عملی کند “عملیاتی” نماید.
در همین رابطه ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور منفورجمهوری اسلامی، دستور اجرایی کردن طرح عفاف و حجاب را صادر نمود. نکته قابل توجه این است که طرح مذکور روز ۱۳ دی‌ماه ۱۳۸۴ در شورای عالی انقلاب فرهنگی به ریاست محمود احمدی‌نژاد تائید شده بود اما هرگز ابلاغ نشد و به اجرا در نیامد. در واقع، در آن زمان دولت احمدی نژاد با دیدن مقاومت و مبارزه زنان برای تحقق خواسته های برحق خود در سراسر کشور از خیر اجرایش گذشت. این طرح که حال دولت رئیسی قصد اجرایش را دارد در صدد است با زیر پا گذاشتن حقوق کاملاً طبیعی زنان، زنجیر های اسارت زنان، یعنی نیمی از آحاد جامعه را از آنچه هست نیز محکم تر نماید.
به دنبال دستور رئیسی، سرپرست معاونت امور فرهنگی و اجتماعی شرکت بهره‌برداری متروی تهران از راه‌اندازی پایگاه‌های حجاب و عفاف در ایستگاه های مترو تهران خبر داد که طبق آن قرار است از ورود زنانبدون حجاب اسلامی به مترو جلوگیری شود. در مشهد نیز دادستانی این شهر در ابلاغیه‌ای دستور داد که “ورود بانوان بد حجاب به مترو” غیرقانونی است. در همین رابطه برخی روزنامه ها از عدم سرویس دهی بانکها به زنانی که حجاب اسلامی را رعایت نکرده باشند خبر دادند. این تبلیغات و کوششهای نفرت آور و رسوا علیه زنان، کار را به آنجا رساند که روز پنجشنبه ۱۵ تیرماه، روزنامه اعتماد با اشاره به دستور ابراهیم رئیسی برای اجرای طرح حجاب و عفاف، نوشت: “رییسی، روی احمدی‌نژاد را هم سفید کرد!”. از سوی دیگر هفته گذشته رئیس “قرارگاه ۲۱ تیر”، که حجاب را “سنگر کبیر” خوانده بود گفت “اگر این سنگر را فتح کنند، سنگرهای دیگر را هم می‌زنند”. این گفته آشکارا نشان می دهد که جمهوری اسلامی به خوبی می داند که هدفش از سرکوب زنان به واقع سرکوب کل جامعه می باشد. به این ترتیب اهداف ضد انقلابی واقعی جمهوری اسلامی از تبلیغ عفاف و حجاب، بیشتر در مقابل چشم همگان قرار گرفت.
واقعیت این است که 43 سال است که جمهوری اسلامی با توسل به سیاست “یا روسری ، یا توسری” در تلاش است تا سیاست ارتجاعی خود در رابطه با پوشش زنان را به آنها تحمیل کند. اما این رژیم به رغم همه وحشیگری هائی که نشان داده هرگر نتوانسته است در جامعه فرهنگ ارتجاعی خود را جا بیندازد. آزادی پوشش از اولیه ترین حقوق زنان می باشد و به همین دلیل هم هست که زنان مبارز ایران در تمام این سالها در مقابل تهاجمات رژیم مقاومت و ایستادگی کرده اند؛ تا آنجا که چندی پیش دهها دختر جوان در یکی از پارکهای شیراز بدون حجاب دور هم جمع شدند و عدم رعایت حجاب اسلامی را آشکارا به نمایش گذاشتند.
ظاهراً “قرارگاه 21 تیر” با اعلام روز 21 تیر به عنوان روز “حجاب و عفاف” به مقابله با زنانی برخاسته است که ضمن مخالفت با حجاب اجباری عملا روسری را به شال گردن بدل کرده اند. اما واقعیت این است که در پس این اقدام سرکوبگرانه، جمهوری اسلامی سیاست دیگری را تعقیب می کند. این رژیم نشان داده است که هرگاه تشدید هر چه بیشتر کل توده ها و منحرف کردن افکار عمومی از روی مسائل اصلی جامعه را در برنامه خود داشته، یکی از اولین اقداماتش را یورش به زنان و تلاش جهت اعمال حجاب اسلامی بر آنها قرار داده است. امروز هم که دولت رئیسی به دلیل اجرای سیاست های تحمیلی امپریالیستی باعث ایجاد موج بزرگی از تورم و گرانی در کشور گشته و ناتوان از تامین حداقل معیشت مردم می باشد، در شرایطی که روزی نیست که کارگران، بازنشستگان، معلمان، کامیونداران و کسبه در اعتراض به سیاستهای اقتصادی دولت رئیسی -که مورد تشویق نهاد های امپریالیستی همانند صندوق بین‌المللی پول قرار گرفته- به اعتراض بر نخاسته باشند، طبیعی است که با پیش کشیدن طرح عفاف و حجاب بکوشد ضمن سرکوب هر چه بیشتر زنان، اذهان را بسوی مسائل دیگری تغییر جهت دهد.
واقعیت این است که سرکوب زنان سرکوب جامعه است به همین دلیل هم جمهوری اسلامی با علم کردن روز عفاف و حجاب در تدارک تشدید سرکوب زنان و در همین رابطه سرکوب کل جامعه می باشد. اما، این تلاش مذبوحانه ای است که همچون چهار دهه گذشته با مقاومت متحدانه زنان و مردان مبارز ایران با شکست مواجه خواهد شد.
نکته مهم دیگری که در این رابطه باید ذکر کرد این است که هر گاه جمهوری اسلامی زنان را آماج یورش وحشیانه خود قرار می دهد، نیرو های ارتجاعی هم فرصت را برای نفوذ در صفوف زنان مبارز و آزادیخواه مغتنم شمرده و می کوشند با اعلام مخالفت با پوشش اجباری، خود را در صفوف زنان تحت ستم و مبارز ایران قرار دهند تا از این طریق بتوانند حسن نظر زنان و مردان مبارز را به خود جلب کرده و در حالی که مسیر مبارزات زنان و مردان آزادیخواه جهت پایان دادن به سلطه امپریالیسم و رژیم های دیکتاتور در ایران را منحرف می سازند، راه تحمیل سیاست های ضد انقلابی خود علیه توده های دربند ما را تسهیل نمایند.
چریکهای فدائی خلق ضمن محکوم کردن سیاستهای زن ستیزانه رژیم دار و شکنجه جمهوری اسلامی و حمایت از آزادی پوشش زنان و دفاع و مبارزه برای این حق، بر این نکته تاکید می کنند که رهائی زنان و رسیدن به آزادی پوشش در شرایط ایران وابسته به سرنگونی تمامیت جمهوری اسلامی، این رژیم حافظ نظام سرمایه داری وابسته در ایران، و نابودی کل سلطه امپریالیسم در جامعه ما می باشد.
سرکوب زنان، سرکوب کل جامعه است
جمهوری اسلامی، دشمن زحمتکشان، نوکر غارتگران نابود باید گردد.
چریکهای فدائی خلق ایران
21 تیر 1401 برابر با 12 جولای 2022
از همین دسته
شعار توده‌ها در سوریه: “نه به جولانی، نه به اسد، ما می خواهیم کشورمان را بسازیم!”
قانون”حجاب و عفاف” و ضرورت نابودی جمهوری اسلامی!
حکم اعدام جوانان شهرک اکباتان جلوه دیگری از ددمنشی جمهوری اسلامی!