جمهوری اسلامی رژیم سرکوبگر و ضد مردمی است که در طول عمر ننگین ۴۴ ساله خود همواره به عنوان دشمن خلق‌های زحمتکش حیات و هستی آنان را مورد تهاجم قرار داده و همواره هر گونه آزادی خواهی و عدالت طلبی را با زندان و شکنجه و اعدام و سرکوب و تهدید و ايجاد رعب و وحشت پاسخ داده است.
اخيرا به موازات تداوم و رشد نارضایتی های مردم از ستم و سرکوب جمهوری اسلامی، ماشین اعدام این رژیم جنایت پیشه دوباره با سرعت بیشتری به کار افتاده و در طی ماه‌های اخیر دستکم ۶۰۰ تن از زندانیان به مسلخ اعدام سپرده شده‌اند؛ تعدادی از این اعدامیان از مجرمان مواد مخدر و قتل عمد هستند. در این بین رژیم مبادرت به اجرای اعدام تنی چند از زندانیان سیاسی نیز کرده است که روز به روز بر تعداد آنها افزوده می‌شود. دایره این اعدام‌های وحشیانه از جمله چند تن از زندانیان خیزش مردمی آبان ۹۸ و همچنین خیزش ۱۴۰۱ را در بر می‌گیرد که حکم اعدامشان در روزهای اخیر اجرا شد. همچنین زندانی‌ای که جرم وی قتل عمد یکی از مهره‌های رژیم در سال شصت بوده و به دلیل عدم شواهد کافی همان زمان از زندان آزاد شده بود اما به دلیل شرکت در تظاهرات مردمی در سال ۱۴۰۱ و با این عنوان که وی با سازمان مجاهدین همکاری می کند، اعدام شد.
یکی دیگر از احکام اجرا شده که نفرت عمومی را برانگیخته است مربوط به زن جوانی‌ست که به جرم قتل همسر ظالمش ده سال در زندان به سر برد. وکلای وی و همچنین نهادهای حقوق بشرى تلاش کردند تا از اجرای حکم این مادر جوان که در زمان ارتكاب قتل تنها ۱۷ سال داشت، جلوگیری به عمل آورند اما در نهايت امروز چهارشنبه ۲۹ آذر پس از اینکه در طی این ده سال تنها یک بار آن‌هم برای آخرين بار توانست دو فرزند ۱۷ و ۱۰ ساله خود را ببیند، اعدام شد.
بنا به گزارشات منتشر شده وسعت این اعدام‌ها به گونه‌‌ای‌ست که از هر زندان روزانه تعداد زیادی جنازه برای دفن به بيرون فرستاده می‌شود. برخی از این اعدام‌ها نیز در ملا عام صورت گرفته است. بیشترین جرم اعدام شدگان “محاربه”، “قاچاق مواد مخدر” و “قتل عمد” عنوان شده است.
آنچه که مسلم است این است که در متن شرایط بحرانی جامعه ما که هر آن آبستن شورشی جدید است، سرعت و وسعت این اعدام‌های هولناک یکبار دیگر ثابت می‌کند که اعدام همواره به مثابه ابزاری برای تحکیم سیطره سرکوب و اختناق در دست این رژیم جنایت پیشه عمل کرده است. رژیم اینگونه می‌پندارد که در شرایطی که جامعه ایران همانند یک بمب ساعتی هر لحظه منتظر یک انفجار بزرگ است، استفاده از این حربه می‌تواند با ايجاد ترس و وحشت از به وجود آمدن اعتراضات مردم جان به لب رسیده جلوگیری به عمل آورد و از شدت آن بکاهد. تجربه نشان داده که جمهوری اسلامی در شرایط حساس و خطرناک برای طبقه استثمارگر حاکم همواره به اعدام روی آورده و در میان سكوت و حمایت قدرت‌های پشتیبان خود و سازمان‌های مدعی حامی حقوق بشر دست به کشتار کودکان و زنان و مردان و جوانان این سرزمین زده تا با ايجاد و گسترش فضای هراس و خفقان، از خروش و شور انقلابی توده‌های جان به لب رسیده بکاهد و کمی بیشتر به عمر ننگین خود بیفزاید. هدف از این اقدام وحشیانه رژیم، ایجاد سکوت و پذیرش زندگی جهنمی و تحمیل آن به مردمی‌‌ست که همواره ثابت کرده‌اند دشمن خود را می شناسند، به پیکار عادلانه خویش علیه آن ادامه می دهند و در مسیر مبارزه طولانی خود سرانجام آن را شکست خواهند داد.
تجربه تاریخ ثابت کرده که در نبرد بین توده‌های تحت ستم و استثمارگران، پیروزی از آن مردم مبارزی‌ست که از سیاست‌های سرکوبگرانه رژیم ددمنش جمهوری اسلامی مستاصل نمی‌هراسند و مبارزه علیه ظلم و ستم آشکار این دشمن قسم خورده توده‌ها که با حمایت‌های آشکار امپریالیسم و قدرت‌های بزرگ درحال غارت ثروت این سرزمین هستند را ادامه می‌دهند.
دیر نیست و دور نیست روز پیروزی خلقی که به خروش آمده تا بساط ظلم و استبداد و ماشین شکنجه و زندان و اعدام سرمایه‌داران زالو صفت حاکم و رژیم سرکوبگر مدافع آنان را برچیند!
نابود باد رژیم وابسته به امپریالیسم جمهوری اسلامی!
پیروز باد انقلاب! زنده باد سوسیالیسم!
چریکهای فدائی خلق ایران
۲۹ آذر ۱۴۰۱ برابر با ۲۰ دسامبر ۲۰۲۳
از همین دسته
سوریه جنگی که ماسک‌ها در آن به کنار زده شد!
شعار توده‌ها در سوریه: “نه به جولانی، نه به اسد، ما می خواهیم کشورمان را بسازیم!”
قانون”حجاب و عفاف” و ضرورت نابودی جمهوری اسلامی!