اشرف دهقانی
این روزها جمهوری اسلامی، این محصول گوادلوپ امپریالیست‌های آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان، دسته‌ای از مأموران مسلح خود با نام “گشت ارشاد” را به خیابان‌های سراسر کشور گسیل کرده است تا آنها حجاب مورد نظر رژیم را با وحشی‌گری‌های هر چه تمام‌تر بر زنان تحمیل کنند. گشت ارشاد از مردانی با یونیوفورم پلیس (نیروی انتظامی) و زنان محجبه چادر به سر تشکیل شده‌است که در اماکن عمومی حضور یافته و زنان مخالف حجاب اجباری را مورد تهاجم خود قرار می‌دهند. آنها با ماشین‌های ون خیابان‌ها را قرق کرده و با حمله به زنان آنها را شکار و به عبارت دیگر دستگیر و در میان فریادهای اعتراضی و دادِ بی‌داد جمعیت حاضر با اِعمال زور به درون ون‌ها می‌اندازند و با خود می‌برند. به این ترتیب در چند روز اخیر دوباره جنگی سخت ولی نابرابر بین این نیروهای ضد انقلابی حافظ نظام سرمایه‌داری حاکم با زنان تحت ستم ایران جریان یافته است؛ جنگی که با صحنه‌های بسیار دلخراش از ضرب و شتم زنان و دختران جوان که با فریادهای مملو از خشم و کینه غیرقابل وصف آنان توأم است، صحنه‌هائی که برگ پر نفرت دیگری بر صفحات تاریخ تماماً جنایت و ددمنشی‌های جمهوری اسلامی می‌افزاید.
اکنون مردم ایران در خیابان‌ها و میادین شهرهای ایران صحنه‌های خشم آلود دردناکی را شاهدند که برخی از آنان چون صحنه دچار شدن یک زن مورد حمله واقع شده به تشنج‌های عصبی، چگونگی قتل ندا آقا سلطان را در خاطره‌ها زنده می‌کند. حالا دیگر ژینا امینی‌ها و آرمیتا گراوندهای دیگری در راهند. در جنگ نابرابر جاری مأموران وحشی مسلح در انجام وظیفه ضد انقلابی خود و اجرای فرمان حاکمین نه فقط زنان بلکه خانواده‌ها و مردمی که به مقابله با این گماشته‌گان جمهوری اسلامی می‌پردازند را نیز مورد یورش و تهاجم قرار می‌دهند و بسیجی‌ها و وزارت اطلاعاتی‌های لباس شخصی کسانی که به فیلم‌برداری و ضبط صحنه اقدام می‌کنند را ضمن ضرب و شتم دستگیر می‌کنند.
نباید فراموش کرد که سرکوب زنان به مثابله نیمی از آحاد یک جامعه سرکوب کل آن جامعه می‌باشد و از این رو جمهوری اسلامی نیز امروز با سرکوب زنان تحت ستم ما و ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه در صدد سرکوب مردم گرسنه، دربه‌در، جگرسوخته و داغ‌دیده ایران است که فریادهای اعتراض و خشم و نفرت‌شان از وضع موجود و رژیم حاکم هر روز رساتر از روز پیش به گوش می‌رسد.
اگر خوب توجه کنیم حملات وحشیانه علنی و عیان امروز رژیم علیه زنان تحت ستم ما یادآور سرکوبگری‌های وحشیانه رژیم در سال ۱۳۶۰ در سراسر ایران می‌باشد. در آن دوره برای رژیم تازه روی کار آمده، سرکوب انقلاب توده‌های میلیونی در سال ۱۳۵۷ و بازپس‌گیری دستاوردهای آن انقلاب مطرح بود و امروز این رژیم با حمله به زنان از یک طرف خواهان بازپس‌گیری یکی از دست‌آوردهای ارزشمند زنان در جریان جنبش انقلابی مردم ستمدیده و دردمند ایران در سال ۱۴۰۱ یعنی عدم تبعیت به حق و شجاعانه زنان از قوانین خودساخته این رژیم زن‌ستیز در مورد حجاب می‌باشد و از طرف دیگر در شرایطی که می‌داند به دلیل شدت استثمار کارگران و فشارهای اقتصادی و اجتماعی و سیاسی به اکثریت مردم، ایران یک بار دیگر به جامعه‌ای در حال انفجار تبدیل شده است، با استیصال کامل جهت جلوگیری از خیزش‌های انقلابی توده‌ای که بی‌شک بسیار پر هیبت‌تر از قبل برای دشمن خواهد بود، پیشاپیش سرکوب کل جامعه از طریق سرکوب هر‌چه وحشیانه‌تر و خشن‌تر زنان را در برنامه کار خود قرار داده است.
از تحمیل حجاب، زنان طبقه کارگر و زنان زحمتکش دیگر، بیش از هر زنی در جامعه در رنج و عذاب به سر می‌برند اگر چه لغو آن پاسخگوی گرسنگی و فقر و فلاکت و مصیبت‌های بیشمار آنان نیست. اما این نکته عیان و قابل تأکید است که امروز از یک طرف مبارزه با حجاب به نماد مبارزه علیه رژیم جمهوری اسلامی تبدیل شده است و از طرف دیگر این رژیم به مثابه رژیم تأمین کننده منافع سرمایه‌داران داخلی و خارجی با تحمیل حجاب اجباری به زنان در صدد تشدید اختناق و دیکتاتوری و خفه کردن هرگونه صدای آزادی‌خواهانه در جامعه جهت حفظ وضع موجود بر آمده است.
جمهوری اسلامی چه در جنبش انقلابی سال ۱۳۸۸ و چه در جریان سه جنبش انقلابی تقریباً پی‌درپی دی ۱۳۹۶، آبان ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ شاهد سلحشوری‌ها و قهرمانی‌های زنان آگاه و انقلابی ایران بود که شجاعانه دوشادوش مردان و در صف مقدم علیه این رژیم مذهبی ارتجاعی می‌جنگیدند، شاهد برخوردهای شجاعانه دختران جوان و آگاهی چون ساریناها، نیکاها، حدیث‌ها، آیلارها و بسیاری دیگر از با نام‌ها و گمنام‌ها بود که نه فقط جهت لغو حجاب اجباری بلکه برای سرنگونی کامل جمهوری اسلامی و نابودی این جرثومه فساد و تباهی قهرمانانه دست به هر فداکاری و از جان گذشتگی می‌زدند. لذا برای این رژیم به مثابه رژیمی که وظیفه حفظ و حراست از سیستم سرمایه‌داری حاکم بر ایران را بر عهده دارد از میان برداشتن و کنترل این نیروی عظیم سرشار از پتانسیل انقلابی به امری بس مهم و عاجل در آمده است، چرا که خوب می‌داند که مبارزه برای لغو حجاب با مبارزه جهت سرنگونی جمهوری اسلامی در هم تنیده شده است و این اولین گام برای نابودی سیستم سرمایه‌داری وابسته حاکم بر ایران می‌باشد که عامل اصلی دیکتاتوری، اختناق، فقر و فلاکت و همه مصیبت‌هائی است که مردم تحت ستم ما از زن و مرد و کودک امروز با دلی پرخون و وجودی سرشار از خشم و کینه با آن مواجهند.
سرانجام جمهوری زن ستیز اسلامی، این دشمن زحمتکشان و نوکر غارتگران امپریالیست به دست توانای توده‌های مسلح و سازماندهی شده، در گورستان تاریخ دفن خواهد شد.
درود بر زنان مبارز و مقام و مایه افتخار خلق‌های تحت ستم ایران!
درود بر مردان مبارز و انقلابی ایران که دوش به دوش زنان مبارز و انقلابی برای رسیدن به آزادی پیکار می‌کنند!
زنده باد انقلاب، زنده باد سوسیالیسم!
۳۰ فروردین ۱۴۰۳ برابر با هیجدهم آپریل ۲۰۲۴
از همین دسته
سوریه جنگی که ماسک‌ها در آن به کنار زده شد!
جلوه‌ای دیگر از مواضع پرو-امپریالیستی “حزب کمونیست کارگری”
درباره‌ی انقلاب ما! (لنین)