ضمن گرامی‌داشت ۸ مارس روز جهانی زن، یاد زنان کمونیستی چون کلارا زتکین را پاس می‌داریم که روز زن را بنیان گذاشته و آن‌را جهانی کردند. همچنین خاطره‌ی همه زنان مبارزی را گرامی می‌داریم که هرگز سنگر مبارزه برای رفع ستم‌هایی که در طی قرون متمادی در جوامع طبقاتی بر آنان رفته است را ترک نکرده و با مبارزات و جان‌فشانی‌های خود همچنان برای رهایی خویش که با رهایی کل جامعه از ستم و استثمار تنیده شده است، می‌رزمند.
در این روز که روز پاس‌داشت مبارزات زنان برای رهایی است، زنان تحت ستم ایران در شرایطی روز جهانی خود را گرامی می‌دارند که با شرکت و حضور پر رنگ خود در جریان قیام‌های توده‌ای ۱۳۸۸، ۱۳۹۶، ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ رزمندگی و عزم راسخ خویش برای رهایی از استثمار و سرکوب و همه قید و بندهای تحمیلی رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی را به جهانیان نشان داده و لرزه بر اندام دشمنان‌شان، از امپریالیست‌های مدافع رژیم حاکم گرفته تا خود دست‌اندرکاران این رژیم، افکنده‌اند.
در ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ که گشت ارشاد جمهوری اسلامی به بهانه‌ی بدحجابی ژینا (مهسا) امینی، با وحشیگری تمام او را دستگیر و به قتل رساندند، خیزشی سراسر ایران را فرا گرفت که در طی آن توده‌های تحت ستم و استثمار ایران، زن و مرد دست در دست هم با حمله به مراکز سرکوب و ستم و استثمار و سردادن شعارهایی که بیانگر خواست آنها برای نان، کار، مسکن و آزادی بود، نابودی رژیم جمهوری اسلامی را فریاد زدند. در جریان این جنبش انقلابی بسیاری از زنان مبارز و به خصوص دختران جوان و نوجوان، روسری‌های خود را در اعتراض به تحمیل حجاب و پوشش اجباری از سوی جمهوری اسلامی به آتش کشیدند.
برای مقابله با توده‌های انقلابی در حوزه تبلیغات و بردن ایده‌های انحرافی به میان آنان، اگر اظهارات و تبلیغات فریبکارانه‌ی جناح اصلاح‌طلب رژیم کارآیی نداشت، رسانه‌ها و نیروهای امپریالیستی غرب در جهت انحراف مسیر جنبش انقلابی مردم ما دست به تلاش‌های گسترده‌ای زدند و به طور عمده کوشیدند دلیل خیزش مردم ما علیه رژیم جمهوری اسلامی مدافع منافع امپریالیست‌ها در ایران را صرفا اعتراض به حجاب اجباری جا بزنند، امری که با شعارهای روشن “نه نون داریم نه خونه، حجاب شده بهونه!”، “چه با حجاب چه بی حجاب، می‌ریم به سوی انقلاب!”، “نان، کار، آزادی، پوشش اختیاری!” و “حجاب فقط بهانه است، کل نظام نشانه است!” از سوی زنان انقلابی متعلق به طبقه کارگر و زحمت‌كشان پاسخ گرفت.
در جریان این خیزش به خصوص شاهد تبلیغات فراوان رسانه‌های امپریالیستی برای جا انداختن شعار “زن، زندگی، آزادی” در جنبش توده‌ای بودیم به گونه‌ای که آن را در سطح جهان اشاعه دادند. این رسانه‌ها همچون “بی‌بی‌سی” و “صدای آمریکا” و … از آن زمان کوشیده‌اند خیزش انقلابی زنان و مردان جان به لب رسیده ما از ظلم و ستم جمهوری اسلامی و نظم ظالمانه حاکم در ایران که نابودی خامنه‌ای و دیکتاتوری و جمهوری اسلامی را برای رسیدن به نان و کار و آزادی در زیر گلوله‌های پاسداران ارتجاع فریاد می‌زدند، به حرکتی صرفا در مخالفت با حجاب اسلامی و زیر شعار فاقد بار انقلابی و قابل تفسیری چون “زن، زندگی، آزادی” محدود کنند. این ترفند در جهت لاپوشانی دلیل اصلی خیزش انقلابی ستم‌دیدگان ایران همراه با کوشش‌های عملی دیگر آشکارا بیانگر نیاز قدرت‌های امپریالیستی برای حفظ بقای رژیم ضد خلقی جمهوری اسلامی می‌باشد. این قدرت‌ها با کوشش در جا انداختن شعار “زن، زندگی، آزادی” به جای شعار “مرگ بر جمهوری اسلامی” به مثابه شعار همگانی و محوری توده‌های انقلابی ایران در جنبش انقلابی ۱۴۰۱، از یک طرف سعی در بقای نظام سرمایه‌داری وابسته حاکم که رژیم جمهوری اسلامی با اعمال دیکتاتوری و سرکوب‌های وحشیانه مبارزات مردم حافظ آن می‌باشد، دارند و از طرف دیگر با جا انداختن و جهانی کردن این شعار کوشیده‌اند خود را در افکار عمومی حامی زنان و مردم ایران جلوه دهند. بی دلیل نبود که ناگهان دولتمندان زن غربی با بریدن گیس خود و سر دادن شعار “زن، زندگی، آزادی” ظاهرا به حمایت از مردم و زنان ستم‌دیده‌ی ما برخاستند در حالی‌که دولت‌های‌شان در عمل حامی و پشتیبان جمهوری اسلامی بودند و هستند.
واقعیت این است که زنان مبارز ایران در حالی‌که مخالف حجاب اجباری می‌باشند اما این خواست را با نابودی جمهوری اسلامی و رسیدن به نان و کار و مسکن و آزادی و پوشش اختیاری پیوند می‌زنند. تقلیل مطالبات و خواست‌ها و اهداف خیزش بزرگ مردمی ۱۴۰۱ به مخالفت صرف با حجاب اجباری به سود رژیم جمهوری اسلامی و حامیان خارجی‌اش می‌باشد؛ چرا که بدین ترتیب خواست‌های معیشتی و سرنگونی‌طلبانه‌ی توده‌ها علیه دیکتاتوری حاکم به حاشیه می‌رود.
در شرایطی که مبارزات مردم ما و زنان مبارز به شعارهای قاطع و رادیکال نیاز دارد باید با قاطعیت، علیه تلاش‌هایی برخاست که با تکیه بر شعارهای مبهم و تفسیربردار در تلاشند تا مبارزات زنان ایران برای رهایی از ستم و استثمار و همه قید و بندهای جوامع طبقاتی و خواست آنان برای سرنگونی جمهوری اسلامی و نظام سرمایه‌داری حاکم را به مبارزه و مخالفت با صِرف حجاب اسلامی تقلیل دهند و خیزش انقلابی ستم‌دیدگان ایران در سال ۱۴۰۱ را خیزشی زنانه با شعار “زن، زندگی، آزادی” جا بزنند. شکی نیست که زنان ایران مخالف حجاب اجباری بوده و هستند.
از حجاب تحمیلی جمهوری اسلامی بیش از همه، زنان کارگر و زحمت‌کش در رنج و عذاب می‌باشند. اما مطالبات انقلابی آنها تنها به این خواست محدود نمی‌شود. زنان انقلابی ایران برای آزادی کل جامعه از هر گونه ظلم و ستم طبقاتی و جنسیتی می‌رزمند تا بتوانند با نابودی دشمنان خود به آرمان برابری واقعی زن و مرد در یک جامعه آزاد تحقق بخشند.
در روز جهانی زن، بار دیگر زنان و مردان مبارز ایران را به گام برداشتن در جهت لغو و نابودی هر شکل از ستم بر زنان و تحقق شعار “آزادی زن، آزادی جامعه است”، دعوت می‌کنیم.
نابود باد نظم ظالمانه طبقاتی حاکم بر جهان!
نابود باد رژیم وابسته به امپریالیسم جمهوری اسلامی!
پيروز باد مبارزات عادلانه زنان برای دست‌يابی به حقوق بر حق‌شان!
پیروز باد انقلاب!
چريکهای فدایی خلق ایران
۱۲ اسفند ۱۴۰۲ برابر با دوم مارس ۲۰۲۴
از همین دسته
سوریه جنگی که ماسک‌ها در آن به کنار زده شد!
شعار توده‌ها در سوریه: “نه به جولانی، نه به اسد، ما می خواهیم کشورمان را بسازیم!”
قانون”حجاب و عفاف” و ضرورت نابودی جمهوری اسلامی!