پنج سال پیش در شبانگاه ۱۸ تیرماه ۱۳۷۸ نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی وحشیانه به خوابگاه دانشجویان در تهران حمله کردند و ضمن چپاول و در هم شکستن خوابگاه‌ها، بسیاری از دانشجویان را مورد ضرب و شتم قرار داده و چند تن از آنان را از پنجره به پایین پرتاب کردند.
هجوم مزدوران جمهوری اسلامی به خوابگاه‌ها و ضرب و جرح وحشیانه دانشجویان و به ویژه دختران دانشجو، با هدف سرکوب اعتراضات دانشجویی و در هم شکستن جنبش نوپای دانشجویان به پاخاسته بر علیه دیکتاتوری حاکم صورت گرفت. دانشجویان مبارز خواهان حقوق صنفی خویش، آزادی بیان، حق فعالیت سیاسی و حق تشکل و دمکراسی بودند. در عوض، رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی و دولت خاتمی مزدور بنا به ماهیت وابسته به امپریالیسم خویش، خواست‌های عادلانه آنها را با سرنیزه و قداره و گلوله و بگیر و ببند پاسخ دادند.
یورش وحشیانه قداره بندان حکومتی به خوابگاه‌های دانشجویی، خشم فروخفته‌ی دانشجویانی که نزدیک به دو دهه با تعرضات و تجاوزات مداوم حکومت جمهوری اسلامی به حقوق صنفی-سیاسی خود روبه‌رو بودند را برانگیخت و انگیزه‌ای شد که گسترده‌ترین جنبش دانشجویی رادیکال در دوران حکومت اسلامی از ۱۸ تا ۲۳ تیرماه را به دنبال آورد.
در اواخر زمامداری رفسنجانی مزدور، یعنی در شرایطی که بحران شدید اقتصادی و اجتماعی و نفرت عمیق توده‌ها از یک سو و بن‌بست سیاسی رژیم در عرصه داخلی و خارجی از طرف دیگر، حکومت جمهوری اسلامی را جدی‌تر از همیشه در لبه پرتگاه سقوط قرار داده بود، رژیم کوشش کرد تا با علم کردن خاتمی فریبکار و گروهی از مزدوران شناخته شده خویش زیر نام جبهه دوم خرداد و با برخورداری از حمایت و تبلیغات امپریالیست‌ها خود را “دموکرات” جلوه داده اوضاع سیاسی را در عرصه جهانی به نفع خود تغییر دهد.
تبلیغات فریبکارانه می‌کوشید با زیر پا گذاردن تمامی واقعیات دهشتناک جامعه تحت سلطه ما نظیر فقر و بیکاری و سرکوب گسترده، لباس “دموکراسی” و “اصلاح طلبی” بر اندام جلادان حاکم بپوشاند. در این راه مرتجعین با سازمان دادن تبلیغات ریاکارانه فوق موفق شده بودند تا حمایت سیاسی برخی از سازمان‌های “چپ” سازشکار را هم به سوی خود جلب کنند.
با وجود تمامی این تلاش‌ها اما آن‌چه رژیم قادر به کتمان و حل‌اش نبود نفرت عظیم توده‌های ستم‌دیده بود که در طول مدت قریب به ۲۰ سال با فقر، فلاکت، شکنجه، زندان و اعدام گسترده رژیم دست و پنجه نرم کرده بودند و “لبخندهای” خاتمی فریبکار نمی‌توانست شرایط ذلت‌بار زندگی آنان را تغییر دهد. جنبش دانشجویی در بطن چنین شرایطی اتفاق افتاد و سریعا حمایت گرم و فعال توده‌های تحت ستم را به خود جلب کرد. این جنبش با شعارهایش قبل از هر چیز خط بطلانی دوباره بر توهم “دموکراتیسم” و “اصلاح طلبی” در چارچوب جمهوری اسلامی کشید و نقاب از چهره سرکوبگر خاتمی برافکند و یک‌بار دیگر با وضوح نشان داد که نیل به آزادی و دموکراسی و عدالت اجتماعی در کشور ما جز از طریق یک انقلاب اجتماعی علیه کلیت نظام ارتجاعی موجود و جز با برانداختن تمامی دار و دسته‌های طبقه حاکم امکان‌پذير نخواهد بود. رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی و تمامی دار و دسته‌های درونی آن در وحشت از سقوط نظام حاکم، با به کارگیری تمامی ظرفیت‌های مخوف دستگاه سرکوب خویش به دانشجویان مبارز حمله برده و برای ارعاب توده‌ها آنها را به خاک و خون کشیدند.
وزارت اطلاعات جهنمی حکومت به فرمان خاتمی و خامنه‌ای و با تصویب “شورای عالی امنیت” به دستگیری و ربودن و شکنجه دانشجویان و مردم به پا خاسته دست یازید. در نتیجه هزاران تن از دانشجویان و مردم به پا خاسته دستگیر و روانه سیاه‌چال‌ها شدند. امروز بعد از گذشت ۵ سال هنوز صدها تن از دانشجویان و مردم دستگیر شده در سیاه‌چال‌های رژیم به سر می‌برند وآزادی آنان خواست بدون چون و چرای تمامی مردم ماست.
جنبش دانشجویی-مردمی تیرماه ۱۳۷۸ با توجه به فقدان وجود یک رهبری انقلابی در راس آن و عدم پیوندش با جنبش سایر اقشار خلق و به ویژه طبقه کارگر ایران، در زیر هجوم سهمگین ماشین سرکوبگر جمهوری اسلامی تاب نیاورد و توسط رژیم وحشت‌زده حاکم در هم کوبیده شد. اما این جنبش انقلابی همانند صدها جنبش خودجوش دیگر در سال‌های اخیر با توجه به درس‌هایش و با توجه به اهداف آزادی‌خواهانه دانشجویان و توده‌های تحت ستمی که در آن شرکت کردند، در پیشرفت مبارزات انقلابی مردم ما نقش به سزایی ایفا کرد. این جنبش با توجه به تجارب گران‌بهایی که در رسوا ساختن رژیم وابسته به امپریالیسم جمهوری اسلامی و دولت خاتمی فریبکار و حامیان داخلی و خارجی‌اش بر جای گذارد، در زمره جنبش‌هایی است که درس‌های آن همواره الهام‌بخش مبارزات مردم ایران خواهد بود.
در سالگرد جنبش دانشجویی-مردمی تیرماه ۱۳۷۸ ما یاد جان‌باختگان این جنبش بزرگ مردمی را گرامی می‌داریم و خواستار آزادی دستگیر شدگان این جنبش و تمامی زندانیان سیاسی هستیم.
گرامی باد خاطره جان‌باختگان جنبش دانشجویی-مردمی ۱۸ تیرماه ۱۳۷۸!
نابود باد رژیم وابسته به امپریالیسم جمهوری اسلامی!
زنده باد آزادی، زنده باد کمونیسم!
با ایمان به پیروزی راهمان!
چريک‌های فدایی خلق ایران
تیرماه ۱۳۸۳
از همین دسته
درباره زندگی چریک فدایی خلق رفیق بهنوش آذریان
درباره زندگی چریک فدایی خلق، رفیق حمید مومنی
درباره زندگی چریک فدایی خلق، رفیق فریده غروی