بر اساس گزارش‌های رسانه‌های حکومتی در روز شنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۳، در اثر انفجار گاز متان در یکی از تونل‌های معدن زغال سنگ شرکت معدنجو در طبس واقع در استان خراسان جنوبی تاکنون ۵۲ کارگر رنجدیده معدنچی کشته شده‌اند و تعداد ۲۰ تن نیز مصدوم شده و در بیمارستان بستری هستند.
فاجعه اخیر یکبار دیگر خشم و نفرت کارگران و فعالین کارگری و تمام مردم آزادیخواه را علیه سرمایه‌داران سود جو و رژیم حامی آنان یعنی جمهوری اسلامی برانگیخته است. این فاجعه بیش از پیش توجه‌ها را به وضعیت وخیم کار و معاش کارگران ستمدیده ایران که کارگران معدن از زمره محروم‌ترین آنان هستند، جلب کرده و خشم و نفرت آنان نسبت به صاحبان سرمایه و جمهوری اسلامی را بر انگیخته است. به خصوص که مردم می‌بینند دولت حتی به دنبال چنین حادثه مرگباری باز هم تمام قد از سرمایه‌داران حمایت می‌کند. برای نمونه در حالی‌که انفجار معدن طبس امر تازه‌ای بود که هنوز قربانیان حادثه هم کاملا از زیر آوار خارج نشده بودند، در شرایطی که عدم کنترل ایمنی از طرف سرمایه‌داران چنان فاجعه‌ای را باعث شده بود، احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، روز یکشنبه اول مهر مدعی شد که “حادثه غیر قابل پیش‌بینی بود”. این اظهارات دروغین در شرایطی ادا شدند که همه می‌دانند در واقعیت امر تصاعد و انفجار گاز متان باعث مرگ ده‌ها نفر در معدن طبس شد و این خود نشان داد که معدن مزبور فاقد دستگاه سنسور گاز متان و دیگر ابزارهایی که حجم گاز را مشخص می‌کنند، بوده است.
واقعیت این است و تجربه نشان داده که برای سرمایه‌داران جان کارگر در مقابل سودی که از استثمار کارگران به دست می‌آورند از هیچ ارزشی برخوردار نیست. در نظام سرمایه‌داری وابسته به امپریالیسم حاکم بر کشور ما وضعیت حیات و کار صدها هزار تن از کارگران در زیر چرخ استثمار و غارت سرمایه‌داران داخلی و خارجی هر روز بیشتر به سوی فقر و فلاکت و نابودی تدریجی به پیش می‌رود. اوضاع نابسامان و غیر استاندار ایمنی در محیط‌های کار و جان دادن و نقص عضو روزمره کارگران در محیط‌های کار تنها یکی از تجلیات فاجعه بار حاکمیت چنین نظامی‌ست. فاجعه کشته شدن بیش از ۵۲ تن از کارگران معدن در طبس یکبار دیگر ماهیت استثمارگرانه و ضد خلقی نظام سرمایه‌داری و چهره سیاه رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی به مثابه مدافع این نظام استثمارگرانه و غارتگرانه و حامی سرمایه‌داران خون آشام را به نمایش می‌گذارد.
مسلماً در ایران تحت سلطۀ رژیم مدافع سرمایه‌داران و کارگر ستیز جمهوری اسلامی وقوع فاجعه اخیر در معدن طبس پدیده تازه‌ای نیست. وقوع حادثه در معدن و از بین رفتن جان صدها نفر از کارگران معدن که همواره در شرایط نا امن با عدم امکانات کافی و وسایل ایمنی در سخت‌ترین شرایط مشغول به کار هستند، به دلیل سودجویی سیری ناپذیر سرمایه‌داران بارها اتفاق افتاده است. با نگاهی به حوادث کارگری در ایران می‌توان فهمید که در حالی که این وظیفه کارفرماست که محیط کار امنی برای کارگر فراهم سازد اما در رژیم وابسته به امپریالیسم جمهوری اسلامی که از بالا تا پایین در فساد غوطه‌ور است تنها چیزی که در نظر گرفته نمی‌شود، تامین وسایل و ابزار مناسب کار و بالا بردن ایمنی محیط کار برای کارگران می‌باشد. به همین دلیل در سال‌های اخیر فقدان وسایل ایمنی به‌ویژه در معادن بارها خسارات جانی جبران‌ناپذیری بر جای گذاشته است، به طوری که در سه ماه نخست سال جاری، هشت حادثه مرگ‌بار کارگری رخ داده که چهار مورد از آنها به حوادث معادن زغال سنگ مربوط می‌شود. در جریان این حوادث تعدادی از کارگران ستمدیده معدن جان باخته و یا دچار آسیب‌های مادام العمر و دردناکی گشته‌اند.
چریکهای فدایی خلق ضمن ابراز همدردی با خانواده‌های کارگران کشته شده در حادثه‌ی معدن شرکت معدنجو طبس و تسلیت به بازماندگان این حادثه و همکاران آنها، صاحبان معدن و جمهوری اسلامی را مسبب اصلی چنین فجایعی دانسته و بر این ضرورت پافشاری می‌کنند که در شرایط سلطه نظام سرمایه‌داری وابسته و دیکتاتوری عریان ذاتی آن بر کشور، کارگران تنها با تداوم مبارزات خود می‌توانند راه رهایی از زیر یوغ ستم و استثمار را هموار نمایند.
همانطور که تجربه سال‌ها مبارزات خونین کارگران ما و پیشروان این طبقه در حاکمیت دو رژیم وابسته و کارگر ستیز شاه و جمهوری اسلامی ثابت کرده است تا زمانی‌که سیستم سرمایه‌داری بر جامعه ایران حاکم است، هر رژیمی بر سر کار آید ظلم و ستم و استثمار و فجایعی نظیر فاجعه معدن طبس همچنان وجود خواهد داشت. از این رو مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی که امری حتمی است باید با مبارزه برای نابودی نظام سرمایه داری حاکم توأم شود و این امر مهم نیز به طور اساسی با توسل به مبارزه قهر آمیز راه به موفقیت و پیروزی خواهد برد. بیاییم با فریاد شعارهای “چاره رنجبران وحدت و تشکیلات است” و «تشکل، تسلیح، اتحاد، مبارزه، پیروزی!» پژواک‌گر این پیام انقلابی و رهایی‌بخش در جامعه و در میان طبقه کارگر باشیم.
جمهوری اسلامی دشمن زحمتکشان نوکر غارتگران نابود باید گردد!
ایمنی محیط کار در ایران وابسته است به نابودی نظام سرمایه‌داری حاکم!
چریکهای فدائی خلق ایران
دوم مهر ماه ۱۴۰۳ برابر با ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۴
از همین دسته
مسیری که برای سوسیالیسم در روسیه طی شد! (۳)
سوریه جنگی که ماسک‌ها در آن به کنار زده شد!
شعار توده‌ها در سوریه: “نه به جولانی، نه به اسد، ما می خواهیم کشورمان را بسازیم!”