در جامعه خروشان و پرتب و تاب ایران امروز کمتر کسی است که نام “خدانور لجه‌ای” را نشنیده و از ستمی که بر او رفته دردمند نباشد. جوان معترض بلوچی که وحشیانه توسط پاسداران سیاهی در زاهدان به قتل رسید.
نامش خدانور بود، ۲۷ ساله از “شیرآباد” زاهدان. مردم نجیب و شریف شیرآباد مانند بسیاری از مناطق محروم دیگر استان سیستان و بلوچستان در فقر مطلق روزگار می‌گذرانند. در رابطه با سطح زندگی آنان از هیچ حد از رفاه که اصلا نمی‌توان سخن گفت، چرا که بیشتر مردم این منطقه از داشتن ابتدایی‌ترین‌ها نظیر کار و نان وحتی شناسنامه نیز محروم هستند.
خدانور شناسنامه نداشت؛ در تیر ماه گذشته به وسیله اراذل و اوباش رژیم تبهکار جمهوری اسلامی، به اتهام دروغ واهی و جرم ناکرده دستگیر و نزدیک یک ماه در بازداشت به سر برد.
در فردای جمعه خونین، پاسداران جمهوری اسلامی به خدانور تیراندازی کرده و وی را مجروح می‌کنند. پیکر تیرخورده وی به بیمارستان منتقل می‌شود اما مسئولین دولتی اجازه رسیدگی دکترها به وی را نمی‌دهند. به همین دلیل هم وی بدون هیچ‌گونه رسیدگی پزشکی در اثر شدت خونریزی ناشی از تیرخوردن در بیمارستان فوت می‌کند. بعد از قتل خدانور عکسی که در تابستان و در زمان بازداشت در حالی‌که دستانش به میله دستبند زده شده از او گرفته شده بود توسط نیروهای سرکوبگر رژیم آدمکش جمهوری اسلامی، برای تحقیر خدانور در رسانه‌های اجتماعی پخش می‌شود. عکسی که خود افشاگر حد دنائت نیروهای سرکوب این رژیم جنایتگر گردید.
بعد از درگذشت خدانور ویدیویی از رقص و پایکوبی او در فضاهای مجازی پخش گردید که نشان می‌دهد خدانور و بیشتر ساکنین “شیرآباد” که اکثرا در اوج فقر و محرومیت زندگی می‌کنند جزو شادترین مردم سیستان و بلوچستان می‌باشند.
همانطور که گفتم خدانور را بعد از جمعه خونین با گلوله زدند؛ همان جمعه‌ای که نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی بیش از صد نفر را در زاهدان به گلوله بسته و به قتل رساندند.
در روز جمعه ۸ مهر زمانی که مردم ستمدیده زاهدان در چارچوب خیزش اخیر سراسری و به خصوص در اعتراض به تجاوز یک فرمانده نیروی انتظامی به یک کودک دختر ۱۵ ساله بلوچ در یکی از کلانتری‌های چابهار به حال اعتراض از محل نماز جمعه زاهدان خارج می‌شدند و با سردادن شعار، خشم خود را از این تجاوز به نمایش گذاشته و خواستار رسیدگی به این امربودند، توسط نیروهای سرکوبگر و دژخیمان حاکم با شقاوت هر چه تمام‌تر به گلوله بسته شدند و این قتل عام بیش از صد کشته و چند صد زخمی به جا گذاشت. جنایتی بزرگ که به جمعه خونین زاهدان معروف گشته و شناخته می‌شود.
این قتل عام در شرایطی رخ داد که ظرف پنج هفته گذشته ما شاهد کشتار بی‌رحمانه مردم، در سراسر کشور از جمله مردم ستمدیده استان سیستان و بلوچستان با استفاده از سلاح جنگی توسط سرکوبگران رژیم ضد خلقی بودیم. این کشتار در ابعاد هولناکی هنوز هم در جریان است. نیروهای امنیتی با استفاده از سلاح گرم و گلوله‌های ساچمه‌ای علیه معترضان به طرز وحشتناکی کودکان و جوانان و آزادی‌خواهان را به قتل می‌رسانند و اجساد آنان توسط نیروهای سرکوبگر دزدیده شده و با تهدید و ارعاب خانواده‌ها، آنان را وادار به اعتراف خلاف واقع و به نفع نیروهای سرکوبگر می‌کنند. اعترافاتی که آن‌قدر نخ‌نما شده‌اند که حتی برای بدنه رژیم جانی هم قابل باور نمی‌باشد.
در رسانه‌های اجتماعی از جانباختگان کودک و نوجوان آزادیخواهی که در روزهای اخیر با گلوله‌های آتشین دژخیمان حاکم بر میهن‌مان به خاک افتاده و پرپر شدند ویدیوهایی به جا مانده که پر از شور و شوق به زندگی و شادی و نشاط بودند.
دیدن ویدیو کلیپ‌ها مرا به یاد این گفته زیبای ارنستو چه گوارا این انقلابی کبیر و انسان جهانی انداخت که گفت “شاد بودن، تنها انتقامی است که می‌توان از زندگی گرفت ”.
زیباتر آن‌که مردم کارد به استخوان رسیده کشورمان نیز دیگر خشم‌شان از ترس‌شان پیشی گرفته و در مراسم بدرقه این عزیزان جان باخته دیگر سوگواری نکرده و این گل‌های پرپر را هدیه به “آزادی” میهن می‌دانند و عزم جزم کرده‌اند که سلطه رژیم آدمکش و نوکر امپریالیسم را در هم پیچیده و به دنبال خلف پیشین خودش محمدرضا پهلوی که بستر بر سر کار آوردن‌شان را فراهم نمود به زباله‌دانی تاریخ بیفکند.
پیروزی از آن توده‌های ماست و شکست با دشمنان‌شان. توده‌های تحت ستم، دلیر و رزمنده خلق بلوچ طی مبارزات هفته‌های اخیر نشان دادند که تا سرنگونی حکومت فاسد و قاتل جمهوری اسلامی به مبارزات قهرمانانه خود ادامه خواهند داد. حال بگذار دروغ‌گویان و دزدان حاکم مدعی شوند که خدا نور اصلا ایرانی نبوده و “تبعه افغانستان” بوده و “پرونده سرقت” داشته است. چنین لاطائلاتی را مردم ایران دیگر باور نمی‌کنند. مگر نیکا شاکرمی را که در تظاهرات دستگیر و زیر شکنجه کشتند، نگفتند که خودکشی کرده است؟ مگر دلیل مرگ مهسا را “بیماری زمینه‌ای” جلوه ندادند؟ خوب روشن است که چنین اراجیفی را دیگر کسی باور نمی‌کند. اما همین دروغ‌ها نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی در چه وضعیت بحرانی‌ای قرار گرفته است که باید هر روز، روزی صدها دروغ بسازد تا چهره واقعی خود را از انظار پنهان سازد.
یاد عزیز خدا نور و یاد تمامی جانباختگان خیزش انقلابی جاری در ایران گرامی باد!
فیروزه
۲۰ آبان ۱۴۰۱ برابر با ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲
از همین دسته
سوریه جنگی که ماسک‌ها در آن به کنار زده شد!
جلوه‌ای دیگر از مواضع پرو-امپریالیستی “حزب کمونیست کارگری”
درباره‌ی انقلاب ما! (لنین)