در تاریخ چهارشنبه، ٢٢ سپتامبر ٢٠٢٢، مصادف با ٣٠ شهریور ١٤٠١، ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور جنایتکار رژیم وابسته به امپریالیسم جمهوری اسلامی در هفتاد و هفتمین اجلاس عمومی سازمان ملل در نیویورک شرکت کرد.
فعالین چریکهای فدایی خلق ایران – آمریکا و کانادا در حمایت و همگام با مبارزات دلاورانه مردم در کف خیابان‌های سراسر ایران، آکسیونی در اعتراض به حضور این قاتل شناخته شده مردم در سازمان ملل، در مقابل دفتر مرکزی سازمان ملل در شهر نیویورک برگزار کردند. آکسیون از ساعت ۹ صبح آغاز شد. این بار جو مبارزاتی درون جامعه، تعداد بسیار زیادی از ایرانیان مبارز و آزادیخواه را از اقصی نقاط آمریکا و کانادا به نیویورک کشانده بود. شاید بتوان گفت که روی هم رفته بین ۴ تا ۵ هزار نفر در این روز تجمع کرده بودند که بیشتر آنها را ایرانیانی تشکیل می‌دادند که به گفته خودشان برای “اولین بار” بود که در اعتراضات خارج از کشور شرکت می‌کردند. در حین صحبت می‌گفتند در حالی که نگران مسائل امنیتی هستیم ولی وقتی می‌بینیم مردم ایران چگونه جان خود را کف دست گرفته و در مقابل مزدوران گشت ارشاد و بسیج می ایستند و می‌جنگند، از این که محافظه کارانه عمل کنیم احساس شرم می‌کردیم.
حضور و شرکت دختران جوانی که مستقلا با در دست داشتن عکس ژینا امینی فعالانه و با تمام وجود علیه رژیم خونخوار جمهوری اسلامی شعار می‌دادند بسیار چشم‌گیر بود. بسیاری از جوانان با رجوع به میز کتاب چریکهای فدایی خلق با رفقا صحبت می‌کردند و سوالات و نظرات خود را طرح می‌کردند و با خریدن کتاب و گرفتن آدرس سایت سازمان، علاقه خود را به این تشکیلات و ادامه رابطه ابراز می‌داشتند. علیرغم فشار زیادی که از طرف پلیس نیویورک جهت جلوگیری از تزئین محل با بنرها و پوسترهای بزرگ و افشاگرانه چریکهای فدایی خلق ایران صورت می‌پذیرفت، اما با تلاش و پافشاری رفقا در نصب و باز نصب این پوسترها فضای بسیار خوبی ایجاد شده بود که کلا تاثیر و باز تاب مثبتی در محوطه ایجاد کرده بود. علاقه‌مندان می‌توانند در عکس ها و ویدیوهای زنده ای که از طریق کانال تلگرام و اینستاگرام “بذرهای ماندگار” پخش شده این واقعیت را مشاهده کنند.
نیروهای مجاهدین که قسمت بزرگی از این پارک در اجاره آنها قرار گرفته بود، با نرده‌های آهنی و درب ورودی مخصوص، از ورود دیگران جلوگیری می‌کردند و تنها به افراد شناخته شده خودشان اجازه شرکت در تجمع خود را می‌دادند. اما جدا از این سازمان، چندین گروه از ایرانیانی که خود را سکولار دمکرات می‌نامیدند نیز در این رویداد شرکت داشتند. تعداد زیادی هم به دعوت برخی “هنرمندان” پاسخ داده بودند و به دور آنها در انتهای پارک تجمع کرده بودند و شعارهای مردم در ایران را تکرار می‌کردند.
سلطنت طلبان که غالبا افراد بسیار کهنسال بودند در این بخش با پوشیدن تی شرت‌هایی که عکس پسر شاه روی آن بود بر روی نیمکت‌ها حضور داشتند ولی بطور قطع حتی در این بخش از تجمع به ندرت کسی جرات سر دادن شعار به نفع سلطنت را داشت. در بخشی که رفقای چریکهای فدایی خلق به همراه تعداد زیادی از ایرانیان مبارز و مستقل حضور داشتند در اوج تجمع، وقتی دختران و پسران جوان علیه جمهوری اسلامی شعار می‌دادند ناگهان فردی در میان جمعیت شعار “جاوید شاه ” را داد که با هو کردن و فریاد “مرگ بر ستمگر ، چه شاه باشه ، چه رهبر” سریعا ساکت شد و احتمالا محل را ترک کرد.
ایرانیان منفردی که در تظاهرات شرکت کرده بودند غالبا نگران عدم اتحاد و چند دستگی بین نیروها بودند و بحث‌های زیادی در این مورد با آنها داشتیم. جو اختناق و سرکوب در درون جامعه و گسترش مبارزات مردم باعث دل‌نگرانی‌های زیادی در بین مردم شده که باید با صحبت و نشان دادن واقعیت‌های موجود تلاش در نشان دادن راه درست در این مورد را داشت. رفقای ما در این صحبت‌ها و تبادل نظرها به درستی به آنها می‌گفتند که ما تجربه “همه با هم” خمینی را در سال ۵۷ داریم و نباید اجازه دهیم که این همه سال مبارزه و خونی که از مردم ما ریخته شد، این همه سال درد و رنجی که همه ما کشیدیم باز هم دست‌مایه به قدرت رسیدن کسانی شود که از همین امروز پنهان نمی‌کنند که خود را برای قلع و قمع کمونیست‌ها و مبارزین آماده می‌کنند. ما نمی‌توانیم اجازه دهیم که افرادی که امروز در سایه حمایت مرتجعین و قدرت‌های بزرگ می‌خواهند مبارزات مردم را به انحراف بکشانند در صفوف ما و مردم ما نفوذ کنند؛ چون تنها راه رهایی مردم ایران از شرایط کنونی یک انقلاب اجتماعی‌ست که ریشه‌های این مصیبت‌ها را نابود کند نه اینکه فقط شکل حکومت از عمامه به تاج تغییر پیدا کند. رفقای ما به مردم حاضر توضیح می‌دادند که به طور نمونه همین امروز را نگاه کنید مگر این “هنرمندان” نگفتند بیایید همه با هم اتحاد کنیم؟ مگر نمی‌بینید که چگونه از کنار بخشی از این جمعیت رد شدند و بجای نشان دادن “اتحاد”، سریعا خود را به جایی که تریبون‌های شبکه‌های “من و تو”، “ایران اینترنشنال” و یا “صدای آمریکا” قرار داشت، رساندند تا خود را مطرح کنند؛ مگر نمی‌بینید که ادعای اتحاد آنها دروغین است. اتحاد اینها همانطور که در عمل نشان می‌دهند فقط با ارتجاع است و دشمنی طبقاتی خودشان با کمونیست‌ها و انقلابیون را حتی در همین‌جا هم به نمایش گذاشتند. کدام یک از اینها را شما در این بخش که چپ‌ها حضور دارند حتی برای یک دقیقه دیدید؟ کدام یک از رسانه‌های وابسته به‌طرف ما آمده‌اند؟ آکسیون ما تنها از طرف خبرنگار تلویزیون الجزیره مورد توجه قرار گرفت. پس این چه دموکراسی‌ای‌ست که اینان وعده دروغین آن را به شما مردمی که دلتان برای سرنوشت توده‌های تحت ستم ایران می‌تپد، می‌دهند؟ در نتیجه باید به عملکرد اینها توجه کرد، نه به حرف‌های فریبکارانه‌شان. اینها ۴۳ سال سکوت کردند؛ ۴۳ سال برای پر کردن سالن کنسرت‌هایشان خفه خون گرفته بودند، و حال امروز که بوی کباب به مشامشان خورده، “هنرمندانی” که تا هفته پیش با گفتن این که من “سیاسی نیستم” حتی مورد نفرت عموم قرار گرفتند امروز ناگهان و بدون هیچ توضیحی در این پارک مثل یک نوکر حلقه به گوش، دست ایمان پهلوی را می‌بوسند. پس می‌بینیم چگونه مبارزات مردم چهره واقعی این عناصر را بر ملا کرده است. صحبت با مردم نه تنها به ما می‌آموزد که چه خطراتی جنبش‌های انقلابی مردم را تهدید می‌کند بلکه وظیفه بزرگی را برای جلوگیری از بیراهه رفتن مبارزات توده‌ها توسط ارتجاع بر دوش مبارزین قرار می‌دهد.
دراین آکسیون شعارهای متعددی به زبان‌های فارسی و انگلیسی سر داده شد. گروه‌های مختلف و مردم حاضر در محل تظاهرات متحدانه این شعارها را تکرار می‌کردند. برخی از شعارها عبارت بودند از: “خونین تمام ایران، از کردستان تا تهران”، “از کردستان تا تهران ستم علیه زنان” ، ” جمهوری اسلامی دشمن زحمتکشان، نوکر غارتگران، نابود باید گردد” و …
آکسیون از ساعت ۹ صبح تا ۲ بعداز ظهر که محل توسط پلیس بسته شد، ادامه داشت. خواندن سرودهای مبارزاتی مورد توجه حاضرین قرار گرفت؛ رفیق جوانی که با ابتکار خودش تی‌شرتی با عکسی از سخنرانی رفیق اشرف دهقانی در میتینگ مهاباد تهیه کرده و پوشیده بود، به زبان انگلیسی جنایات رژیم جمهوری اسلامی را به مردم توضیح می‌داد که توضیحات وی بسیار مورد توجه و استقبال قرار گرفت. با همت و تلاش همه رفقایی که از کانادا، نیویورک، ویرجینیا، واشنگتن، بوستون و … در این حرکت شرکت کرده بودند این آکسیون به شکلی بسیار موفق پیش رفت و توانست به سهم خود صدای مبارزات آزادی‌خواهانه مردم ایران را به گوش جهانیان برساند.
جمهوری اسلامی دشمن زحمتکشان، نوکر غارتگران، نابود باید گردد!
زنده باد انقلاب! پیروز باد سوسیالیسم!
فعالین چریکهای فدایی خلق ایران در آمریکا و کانادا
۲۴ سپتامبر ۲۰۲۲
از همین دسته
گزارش کوتاهی از یک آکسیون مبارزاتی در هلند!
گزارشی از تظاهرات علیه ماشین کشتار و اعدام جمهوری اسلامی در استکهلم!
لندن: آکسیون در گرامی داشت روز جهانی زن!