در همبستگی با مبارزات خلق کُرد در کُردستان عراق

در روزهای اخیر تعداد زیادی از شهرهای کُردستان عراق شاهد موج نیرومند تازه‌ای از اعتراضات توده‌ای علیه حاکمان اقلیم کُردستان بوده‌اند. کارگران و توده‌های ستم‌دیده در اعتراض به فقر و بیکاری و آزادی‌کشی‌ها و سرکوب‌گری‌های وحشیانه دولت اقلیم کُرد به خیابان‌ها ریخته و فریاد اعتراض سر داده‌اند. در بسیاری از شهرها، مردم خشمگین دفاتر احزاب حاکم و فعال از جمله «حزب دمکرات کردستان عراق»، «اتحادیه میهنی» و «گوران» را به آتش کشیده‌اند.

در مقابله با این حرکت مردمی، نیروهای امنیتی دولت اقلیم، درنگی در سرکوب این اعتراضات توده‌ای نکرده و با بی‌شرمی و قساوت تمام به روی تظاهرکنندگان آتش گشوده و تعداد زیادی از مردمان معترض به شرایط غیر قابل تحمل موجود را کشته و مجروح نموده‌اند. بر اساس گزارشات منتشر شده تاکنون حداقل ده معترض کُرد به دست «دولت کُرد» به خون تپیده‌اند. در فیلم‌هایی که از تظاهرات مردم ستم‌دیده کُرد در برخی شهرها در فضاهای مجازی به نمایش گذاشته شده، صحنه‌هایی را می‌توان مشاهده نمود که در آن‌ها خشونت‌های غیر قابل توصیف نیروهای امنیتی علیه توده‌های مردم و واکنش مردم نسبت به چنان وحشی‌گری‌هایی آشکار است و همین وحشی‌گری‌ها و خشونت‌های ضد انقلابی است که موجب خشم و نفرت شدید توده‌های تحت ستم گشته و آن‌ها را به مقابله مسلحانه با قدرت حاکم نیز کشانده است.

واقعیت این است که به دنبال اشغال عراق توسط امپریالیسم آمریکا و بر اساس سیاست این قدرت جهانی، بیش از دو دهه است که کنترل کردستان عراق به دست «حزب دمکرات کردستان عراق» یعنی دار و دسته بارزانی و «اتحادیه میهنی» یعنی دار و دسته طالبانی افتاده است. این نیروها در ابتدا با سوار شدن بر احساسات ناسیونالیستی مردم کردستان عراق، میخ حاکمیت خود بر این مناطق کُردنشین را کوبیدند و سپس تا می‌توانستند منابع طبیعی و امکانات منطقه و دست‌رنج‌های توده‌های زحمت‌کش کردستان را چاپیده و جیب‌های خود و خانواده‌های‌شان را پر کردند. این روند با نهادینه‌کردن دزدی و فساد در حکومت کردستان عراق، فقر و محرومیت را در میان توده‌های ستم‌دیده خلق کرد هر چه بیشتر شدت داد. بر این اساس، زیر سلطه حکومتی که بقای خود را مدیون قدرت امپریالیست‌هاست، مردم در فقر و فلاکت رها گشتند؛ واقعیتی که در سال‌های اخیر به اعتراضات گاه و بی‌گاه و خونین مردم در مقاطع مختلف منجر می‌شد. اما این اعتراضات هیچ‌گاه در چنین ابعاد سراسری و خونینی که جهانیان امروز شاهد آن هستند، رخ نداده بود. در حال حاضر نه تنها در شهرهای بزرگی چون سلیمانیه و کرکوک، بلکه در رانیه و قلادزه، سید صادق، چمچمال و … نیز درگیری‌های شدیدی بین مردم با نیروهای سرکوب‌گر دولت اقلیم جریان دارد؛ درگیری‌هایی که «مسرور بارزانی» رئیس دولت اقلیم کردستان را بر آن داشته که رسما فرمان دهد تا معترضین را بازداشت و دادگاهی نمایند.

یکی از مهم‌ترین درس‌های مبارزاتی رویدادهای جاری در کُردستان عراق برای خلق‌های تحت ستم منطقه و به ویژه خلق کُرد ایران، آشکار شدن هر چه بیشتر ورشکستگی تئوری‌های فريب‌کارانه ناسیونالیستی‌ست که می‌کوشند تا علت محرومیت و ستم‌دیدگی خلق کُرد را سلطه‌ی «فارس» و «عرب» و «ترک» جا بزنند و آن‌ها را با این رؤیا که در کُردستانی که حکومت در دست خود کُردها باشد، گویا مردم کُرد در آسایش و رفاه خواهند بود، بفریبند. آن‌ها به این ترتیب می‌کوشند تا ریشه اصلی اسارت و سرکوب خلق کُرد منطقه، که سلطه‌ی امپریالیسم و رژیم‌های وابسته به آن، فارغ از لفافه و ترکیب ملی و نژادی و دینی آن‌ها می‌باشد را از دیدها پنهان سازند. 

خشونت ضد انقلابی دولت اقلیم در مقابله با اعتراض بر حق توده‌های ستم‌دیده که در فقر و فلاکت رها گشته‌اند، بار دیگر نشان داد که حل مسئله ملی با توسل به قدرت‌های امپریالیستی ناممکن می‌باشد. نشان داد که بدون مبارزه متحد خلق کُرد با دیگر خلق‌های منطقه جهت برقراری یک شرایط دموکراتیک (که تنها در آن امکان تعیین آزادانه‌ی سرنوشت خلق‌ها مهیا می‌گردد)، توسل به ناسیونالیسم برای حل مسئله ملی، تنها به قدرت‌گیری سرمایه‌داران و سرکوب‌گران کُردی منجر می‌شود که زیر چتر حمایت امپریالیسم و سرمایه‌داران غارت‌گر جهانی، کُردستان را به تیول خود مبدل کرده و هر صدای آزادی‌خواهی را وحشیانه سرکوب می‌کنند.

چريک‌های فدایی خلق ایران ضمن پشتیبانی از مبارزات و اعتراضات خلق کُرد در کردستان عراق و مطالبات بر حق آن‌ها، سرکوب مطالبات حق‌طلبانه و فریاد آزادی‌خواهی خلق کُرد را محکوم نموده و بر این واقعیت تأکید می‌ورزند که آزادی مردم ستم‌دیده کُردستان در گام اول وابسته است به نابودی دار و دسته‌های ستم‌گر وابسته‌ای که تحت نام «کُرد» به کُرد کُشی و تأمین منافع امپریالیست‌ها در منطقه مشغولند.

زنده باد خلق رزمنده کُرد! 

نابود باد قاتلین خلق کُرد به هر نام و در هر لباسی!

چریکهای فدایی خلق ایران

نوزدهم آذر ۱۳۹۹- نهم دسامبر ۲۰۲۰