درباره زندگی رفیق شهید یداله سالاری

به نقل از: ماهنامه کارگری ارگان کارگری چریک‌های فدایی خلق ایران

شماره ۹۳، پانزدهم مهرماه ۱۴۰۰

چریک فدایی خلق رفیق یداله سالاری از جمله جوانان انقلابی‌ای بود که در اوایل مرداد سال ۶۲ به دست دژخیمان جمهوری اسلامی در زندان شهرک بندر عباس به دار آویخته شد.

رفیق یداله در سال ۱۳۴۲ در خانواده‌ای متوسط و پر اولاد چشم به جهان گشوده بود. رفیق از دانش‌آموزان انقلابی بندر بود که در شرایط سیاسی بعد از قیام فعالانه درحرکات اعتراضی دانش‌آموزان شرکت داشت. او بعدها با شکل‌گیری جنبش دانش‌آموزی ۱۹ بهمن در بندر عباس توسط هواداران تشکل مجددا ایجاد شده چریک‌های فدایی خلق به این جنبش دانش‌آموزی پیوست و با همه وجود در جهت رشد و تعالی این جنبش به فعالیت پرداخت.

با توجه به این واقعیت که جمهوری اسلامی در کنفرانس گوادلوپ توسط قدرت‌های امپریالیستی جهت سرکوب انقلاب مردم ستم‌دیده ایران و حفظ سلطه امپریالیسم انتخاب شده بود، چریک‌های فدایی خلق بر این باور بودند که این رژیم بر خلاف تبلیغات اپورتونیست‌ها و سازش‌کاران، نه رژیمی مترقی و ملی بلکه ارتجاعی و حافظ منافع سرمایه‌داران وابسته در ایران می‌باشد؛ رژیمی که بنا به ماهیت وابسته و ضد مردمی خود دیر یا زود تهاجم سراسری خود به دستاوردهای قیام و مبارزات و اعتراضات توده‌ها را آغاز خواهد کرد تا با سرکوب اعتراضات و جنبش آزادی‌خواهانه مردم ستم‌دیده دیکتاتوری‌ای وحشتناک‌تر از دوران شاه را در جامعه برقرار کند. به همین دلیل چریک‌های فدایی خلق ایران معتقد بودند که یکی از مهمترین وظایف نیروهای انقلابی با توجه به سلاح‌هایی که به دست مردم افتاده است سازماندهی مسلح توده‌ها جهت مقابله با این یورش ارتجاعی و ادامه انقلاب تا پیروزی می‌باشد. در راستای همین تحلیل بود که هسته‌های سیاسی-نظامی در بندر عباس شکل گرفتند. رفیق یداله سالاری یکی از رفقای انقلابی بود که در کنار فعالیت و مشارکت در اعتراضات دانش‌آموزی و تلاش جهت بسیج و سازماندهی دانش‌آموزان در هسته‌های سیاسی-نظامی نیز شرکت نموده و یکی از مبارزین فعال این هسته‌ها بود. هسته‌های سیاسی-نظامی در بندر عباس در این مقطع تمرکز فعالیت‌های خود را بر مجازات برخی از مهره‌های جنایتکار جمهوری اسلامی و حمله به مراکز سرکوب و مراکز چپاول دست‌رنج توده‌ها قرار داده بودند.

در چهارچوب فعالیت‌های هسته‌های سیاسی-نظامی در بندر عباس بود که رفیق یداله سالاری همراه با رفیق منصور علی مرادی یکی از مزدوران سپاه به نام “آبسوران” را به سزای جنایات خود علیه مردم رساندند. این عملیات با موفقیت در خیابان شاه حسینی بندر عباس اجرا شد.

پس از یورش سراسری رژیم وابسته به امپریالیسم جمهوری اسلامی به سازمان‌های سیاسی و مبارزات کارگران و ستم‌دیدگان در ۳۰ خرداد سال ۶۰  فعالین چریک‌های فدایی خلق در بندر عباس نیز مورد یورش پاسداران سیاهی قرار گرفتند. این امر باعث شد که تعدادی از این رفقا به کردستان منتقل شوند که رفیق یداله نیز از جمله آنها بود.

رفیق یداله بعد از حدود دو ماه استقرار در کردستان بار دیگر به بندر عباس اعزام شد. در اینجا بود که رفیق توسط پاسداران سیاهی دستگیر و زیر شکنجه‌های ددمنشانه دژخیمان جمهوری اسلامی قرار گرفت و در مردادماه سال ۱۳۶۲  این پاسداران دنیای سیاه سرمایه‌داری رفیق یداله را اعدام و خون این رفیق پوینده راه مبارزه کارگران و زحمت‌کشان ایران را بر زمین ریختند. به این طریق چریکهای فدایی خلق یکی از یاران خود و طبقه کارگر یکی از رهروان خود را برای همیشه از دست دادند. اما چه باک که خاطره و تاثیر مبارزات رفیق یداله سالاری و یارانش هرگز از حافظه مردم زدوده نشد و الهام‌بخش مبارزات جوانانی گشت که می‌دانند برای رسیدن به آزادی باید جمهوری اسلامی که هیچ زبانی جز زبان زور نمی‌شناسد را با توسل به قهر انقلابی به زباله‌دان تاریخ انداخت.

یاد رفیق یداله سالاری  گرامی و راهش پر رهرو باد!

درباره زندگی رفیق شهید یداله سالاری با فرمت پی دی اف