یادبود

درباره زندگی رفیق شهید طاهره خرم

به نقل از ماهنامه کارگری، ارگان کارگری چریک‌های فدایی خلق ایران
شماره ۱۰۷، پانزدهم آذرماه ۱۴۰۱

چریک فدایی خلق رفیق طاهره خرم در ۸ تیرماه سال ۱۳۵۵ در جریان حمله نیروهای امنیتی دیکتاتوری رژیم سلطنت به پایگاه مهرآباد جنوبی پس از نبردی قهرمانانه به شهادت رسید.

رفیق طاهره زنی آزاده و آگاه و دانشجوی رشته مکانیک دانشگاه صنعتی بود. او در فعالیت‌های صنفی دانشگاه شدیدا فعال بود و با توجه به علاقه‌اش به کوهنوردی در سال ۵۲ همراه با دیگر دانشجویان این دانشگاه، جناح شمال شرقی کوه دماوند را صعود کرد.
با این‌که در خانواه‌ای مرفه بزرگ شده بود اما شدیدا از عدالت و برابری طرفداری می‌کرد و کینه عمیقی به تفاوت‌های طبقاتی و تبعیضات الزامی چنین تفاوت‌هایی داشت. در دانشگاه با متون سیاسی و کتاب‌های شعر و رمان‌های مترقی هر چه بیشتر آشنا شد.

در آن سال‌ها با توجه به اعلام موجودیت سازمان چریک‌های فدایی خلق و گسترش مبارزه مسلحانه در سطح جامعه فضای سیاسی دانشگاه صنعتی کاملا در حمایت و پشتیبانی از این سازمان قرار داشت. تا آن‌جا که تعداد زیادی از دانشجویان این دانشگاه به صفوف سازمان چريک‌های فدایی پیوسته و یا به دلیل حمایت از آن بازداشت شده بودند.

با توجه به این واقعیت و اعتقاد رفیق مبنی بر این‌که با رژیمی چنین سرکوبگر و ضد مردمی راهی جز اعمال قهر انقلابی وجود ندارد، خیلی زود به یکی از فعالین دانشجویی طرفدار سازمان بدل شد. به این ترتیب اعلامیه‌ها و انتشارات سازمان به دستش می‌رسید و وی آنها را در دانشگاه پخش می‌کرد. به دنبال این فعالیت‌ها رفیق طاهره در ارتباط مستقیم با سازمان قرار گرفت و همچون بیشتر دانشجویان هوادار این دانشگاه در ارتباط با دسته رفیق محمدرضا یثربی فعالیت می‌کرد. تا مدت‌ها رفیقی به نام “پری” رابط وی بود و پس از شهادت این رفیق در مهر ۱۳۵۴ در خیابان گرگان تهران در ارتباط با رفیق غزال آیتی قرار گرفت.

با توجه به شدت و گستردگی فعالیت‌های دانشجویان طرفدار سازمان در دانشگاه صنعتی، ساواک حساسیت زیادی به این مرکز علمی-آموزشی پیدا کرده بود به همین دلیل هم برخی از دانشجویان عملا تحت نظر قرار داشتند. در این شرایط، رفیق محمد معصوم‌خانی دانشجوی این دانشگاه در ۱۷ فروردین‌ماه سال ۵۴ به دست ماموران رژیم شاه دستگیر شد و دژخیمان ساواک خیلی زود او را در زیر شکنجه به شهادت رساندند. پس از دستگیری رفیق معصوم‌خانی، تعدادی از دانشجویان طرفدار سازمان اجبارا مخفی شدند. در چنین شرایطی رفیق طاهره به خاطر کنترل‌های ساواک مجبور بود مدتی فعالیت‌های سیاسی خود در محیط دانشگاه را محدود سازد. او پس از مدتی یعنی در تابستان ۵۴ همراه با یکی دیگر از دختران دانشجوی هوادار سازمان در کارخانه قرقره زیبا شروع به کار کردند. آنها به همین منظور اتاقی هم در میدان شوش اجاره کرده بودند. رفتن به کارخانه و کار در میان کارگران در شرایطی نیمه مخفی، درک رفیق را از شرایط زیست و مبارزه کارگران هر چه بیشتر عینی نمود و پیگیری‌اش در مبارزه برای تحقق آرمان‌های طبقه کارگر را تقویت نمود. اما این برنامه مدت زیادی ادامه نیافت چون به دلیل ضربات دشمن به سازمان، رفیق طاهره خرم در اسفند سال ۵۴ عملا دانشگاه را ترک و اجبارا زندگی کاملا مخفی را در پیش گرفت.

به این ترتیب رفیق طاهره از اسفند ۵۴ تا ۸ تیر ۵۵ زندگی مخفی داشت. رفیقی که چه در زمان فعالیت علنی دانشجويی و چه فعالیت‌های مخفی سیاسی و سپس زندگی در پایگاه‌های سازمان نشان داد که کمونیستی آگاه و رزمنده‌ای شجاع و بی‌باک می‌باشد.

آخرین نبرد رفیق در پایگاه مهرآباد جنوبی که به شهادت ده رفیق فدایی انجامید، خود نمونه بارزی از پایداری و قاطعیتش در نبرد برای رهایی کارگران و الگوی روشنی از زنی بود که به قول رفیق غزال آیتی در سینه‌اش “دلی آکنده از زخم‌های چرکین خشم است/زنی که در چشمانش/انعکاس گل‌رنگ گلوله‌های آزادی/موج می‌زند”.

یاد رفیق طاهره خرم گرامی و راهش پر رهرو باد!